วันที่ 5 กุมภาพันธ์

ระลึกถึงนักบุญอากาทา พรหมจารีและมรณสักขี

(St. Agatha, Virgin & Martyr, memorial)

 นักบุญอากาทามาจากครอบครัวที่ร่ำรวยและมีชื่อเสียงของเมืองคาตาเนีย (อิตาลี) เธอได้มอบถวายตนแด่พระเจ้าตั้งแต่ในช่วงวัยต้นของชีวิตเธอ  ควินเตน (Quintain)ซึ่งเป็นกงสุล  แต่เป็นคนที่มีจุดประสงค์ร้าย ได้หลงรักเธอและปรารถนาจะแต่งงานกับเธอ เมื่อเธอตอบปฏิเสธ ควินเตนได้สั่งให้คนไปพาเธอมาต่อหน้าเขาโดยอ้างคำสั่งของจักรพรรดิที่ต่อต้านผู้ที่เป็นคริสตชน เขาได้สั่งให้นำตัวเธอไปที่ซ่องโสเภณี  ซึ่งทำให้เธอต้องทนทุกข์ต่อการถูกว่าร้าย  และวางแผนลวงทำให้เสื่อมเสียเกียรติ ซึ่งน่ากลัวกว่าจับเธอทรมานและฆ่าให้ตายเสียอีก

 แต่โดยไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก เธอกล้าหาญที่จะประกาศว่าพระเยซูคริสตเจ้าทรงเป็นแสงสว่างและความรอดพ้นของเธอ ผลก็คือ เธอถูกเฆี่ยน เนื้อของเธอเป็นรอยแตกด้วยตะขอเหล็ก ถูกตอกอกด้วยสิ่ว ด้านข้างเธอถูกกรีดและถูกทำให้ไหม้เกรียมด้วยเหล็กร้อนๆ  มากกว่านั้น เขานำเธอไปไว้ในคุกใต้ดิน ไม่ให้นำอาหารและยาไปให้เธอ แต่พระเจ้าทรงพระกรุณาต่อเธอ - นักบุญเปโตรปรากฏแก่เธอในภาพนิมิต ท่านปลอบและช่วยเยียวยาเธอ

 ต่อมาเธอถูกนำตัวมาอยู่ต่อหน้าควินเตนเป็นครั้งที่สอง เธอยังคงยึดมั่นอย่างมั่นคงในความเชื่อและสิ่งที่เธอปฏิญาณไว้ เขาจึงสั่งให้ลากเธอโดยปราศจากเสื้อผ้าไปอยู่บนถ่านที่กำลังลุกไหม้ แต่เกิดแผ่นดินไหวตอนที่จะทรมานเธอในครั้งที่สองนี้ ควินเตนเองต้องวิ่งหนีออกไปจากเมืองด้วยความกลัว ในคืนต่อมา คือ วันที่ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ.251 ก่อนที่อากาทากำลังจะสิ้นชีพ เธอได้เปล่งเสียงดังว่า "องค์พระผู้เป็นเจ้า พระผู้สร้างของข้าพเจ้า พระองค์ทรงปกป้องข้าพเจ้าเสมอตั้งแต่เกิดมา ทรงนำข้าพเจ้าออกไปจากความรักของโลก และทรงทำให้ข้าพเจ้ามีความอดทนต่อการทนทุกข์ทรมาน โปรดรับดวงวิญญาณของข้าพเจ้าด้วยเทอญ"

 นักบุญอากาทาได้มอบตนเองโดยสิ้นเชิงแด่พระเยซูคริสตเจ้า เธอได้ดำเนินตามพระองค์ในด้านความบริสุทธิ์ถือพรหมจรรย์ และคอยพึ่งพาการปกป้องของพระองค์ ดังนั้น ตราบจนถึงทุกวันนี้ พระคริสต์ได้ทรงแสดงให้เห็นถึงการที่พระองค์ทรงจดจำถึงเธอด้วยความรักอ่อนโยน เช่น ด้วยพระธาตุของเธอ เมื่อเกิดการปะทุของภูเขาไฟเอ็ทนา (Mount Etna) ไม่ว่าจะกี่ครั้ง ประชาชนชาวคาตาเนียได้นำผ้าคลุมหน้าของเธอออกมาต่อสาธารณชนเพื่อเทิดเกียรติ และพวกเขาก็มักจะปลอดภัยเสมอ ในสมัยปัจจุบัน ในการเปิดหลุมฝังศพของท่านนักบุญ ได้พบว่าผิวหนังของเธอยังอยู่ครบสมบูรณ์ และมีกลิ่นหอมมาจากพระวิหารที่ประทับของพระจิตเจ้านี้

(ถอดความโดย คุณพ่อ วิชา  หิรัญญการ จากหนังสือ Saint Companions For Each Day ; เขียนโดย A.J.M. Mausolfe และ  J.K. Mausolfe)