เมื่อเวลาแห่งการทรมานมาถึง พระเยซูคริสตเจ้าถูกจับ ถูกทรมานหลายแบบอย่างแล้วแต่พวกทหารจะคิดประดิษฐ์ขึ้นมา ตลอดคืนจนถึงเวลาเช้า บรรดาศิษย์ อัครสาวกหนีไปหมด ไม่มีสักคนที่อยู่ร่วมทุกข์กับพระองค์ พระนางมารีย์คงทราบข่าวนี้ดี คงร่วมทุกข์กับพระเยซูคริสตเจ้าบุตรของพระนางด้วยความระทมจิตใจแทบแตกสลาย เมื่อพระเยซูคริสตเจ้าต้องแบกไม้กางเขนเดินขึ้นเนินเขากัลวารีโอ พระนางมารีย์จึงรีบออกเดินทาง เพื่อพบบุตรสุดที่รักของพระนางเป็นครั้งสุดท้าย พระนางได้เห็นพระเยซูคริสตเจ้า บุตรสุดที่รักของพระนางในสภาพที่ถูกทรมาน ถูกเฆี่ยนตีจนแทบจะดูไม่ออกว่าเป็นมนุษย์ พระเยซูคริสตเจ้ากำลังแบกไม้กางเขนหนักบนบ่าเดินขึ้นเนินเขากัลป์วารีโอ ด้วยความเหน็ดเหนื่อยจนทรงตัวไม่อยู่หกล้ม ทหารรุมกันเข้ามาทุบตี บังคับให้ลุกขึ้นแบกกางเขนเดินต่อไป พระองค์อยู่ในสภาพน่าสมเพชที่สุด พระนางแทบจะเข้าไปยื้อแย่งเอาบุตรของพระนางออกมาจากเงื้อมมือของพวกทหาร แต่แล้วก็หักห้ามจิตใจไว้ ยินยอมให้เหตุการณ์ทุกอย่างเป็นไปตามพระประสงค์ของพระบิดา เพื่อไถ่กู้มนุษยชาติให้รอด พระนางยอมร่วมทุกข์กับบุตรของพระนาง ร่วมเดินทางไปกับพระองค์ด้วยความรัก ความสงสาร ความเศร้า ที่ต้องทนดูบุตรของพระนางที่น่าสมเพชที่สุด จนถึงยอดเนินกัลวารีโอ เป็นการร่วมไถ่กู้มนุษย์กับพระเยซูบุตรของพระนาง