CCC for Kids (คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิกสำหรับเด็ก)

# วันที่ 71 #

วรรค 2

พระเยซูเจ้าทรงถูกตรึงกางเขนและสิ้นพระชนม์

I. การพิจารณาคดีพระเยซูเจ้า (595-598)

เมื่อครั้งที่พระเยซูเจ้ายังอยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม มีผู้นำศาสนายิวหลายคนที่เชื่อในพระองค์ แต่พวกเขาไม่กล้าแสดงออกอย่างเปิดเผย เพราะกลัวถูกคนอื่นตำหนิ มีคนสำคัญสองคนที่เป็นศิษย์ลับๆ ของพระเยซูเจ้า คือ นิโคเดมัสและโยเซฟ ชาวอาริมาเธีย 

แต่ก็มีผู้นำศาสนาอีกกลุ่มหนึ่งที่ไม่ชอบพระเยซูเจ้า พวกเขากลัวว่าถ้าคนเชื่อในพระเยซูเจ้ามากขึ้น ชาวโรมันจะมาทำลายพระวิหารและชาวยิวทั้งหมด มหาสมณะคายาฟาสจึงเสนอว่าให้พระเยซูเจ้าตายคนเดียวดีกว่าที่จะให้คนทั้งชาติต้องเดือดร้อน พวกเขาจึงจับพระเยซูเจ้าไปขึ้นศาลที่เรียกว่าสภาซันเฮดริน และตัดสินว่าพระเยซูเจ้ามีความผิด

แต่เนื่องจากชาวยิวไม่มีอำนาจที่จะประหารชีวิตใคร พวกเขาจึงส่งพระเยซูเจ้าไปให้ชาวโรมัน โดยกล่าวหาว่าพระเยซูเจ้ายุยงให้ประชาชนก่อการจลาจล พวกหัวหน้าสมณะได้กดดันปีลาต ผู้ปกครองชาวโรมัน ให้ตัดสินประหารชีวิตพระองค์

เรื่องนี้สอนเราว่า เราไม่ควรโทษชาวยิวทั้งหมดสำหรับการตายของพระเยซูเจ้า เพราะไม่ใช่ชาวยิวทุกคนที่ต้องการให้พระเยซูเจ้าตาย แม้แต่พระเยซูเจ้าเองก็ยังให้อภัยพวกเขาบนไม้กางเขน และนักบุญเปโตรก็บอกว่าที่พวกเขาทำไปเพราะไม่รู้ความจริง

ที่สำคัญคือ พระศาสนจักรสอนว่า ความจริงแล้วคนบาปทุกคนต่างหากที่ทำให้พระเยซูเจ้าต้องทนทุกข์ทรมานและสิ้นพระชนม์ เพราะทุกครั้งที่เราทำบาป ก็เหมือนกับว่าเรากำลังทำร้ายพระเยซูเจ้าอยู่ โดยเฉพาะคริสตชนที่รู้จักพระเยซูเจ้าแล้วแต่ยังทำบาป ก็เหมือนกับกำลังตรึงพระองค์บนไม้กางเขนอีกครั้งหนึ่ง

# CCC For Kids By KamsonBKK #