CCC for Kids (คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิกสำหรับเด็ก)

# วันที่ 19 #

ข้าพเจ้าทั้งหลายเชื่อ (CCC 166-167)

ความเชื่อเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคน แต่ไม่ได้แยกอยู่โดดเดี่ยว เหมือนกับที่เราไม่สามารถอยู่คนเดียวในโลกนี้ได้ เราต้องมีเพื่อน มีครอบครัว ความเชื่อก็เช่นกัน เราให้แก่ตัวเองไม่ได้ แต่เป็นสิ่งที่เราได้รับมาจากคนอื่น และเราก็ต้องแบ่งปันให้คนอื่นด้วย 

เวลาที่เรารักใครสักคน เราก็อยากจะเล่าเรื่องคนที่เรารักให้คนอื่นฟัง ความเชื่อก็เหมือนกัน ถ้าเรารักพระเยซูเจ้าและรักเพื่อนมนุษย์ เราก็อยากจะเล่าเรื่องความเชื่อของเราให้คนอื่นฟังด้วย

ลองนึกภาพว่าความเชื่อเป็นเหมือนโซ่ยาวๆ แต่ละคนที่มีความเชื่อก็เป็นเหมือนห่วงโซ่แต่ละอัน เราต้องเกาะเกี่ยวกันไว้ ถ้าไม่มีคนอื่นคอยช่วย เราก็อาจจะเชื่อได้ยาก แต่ในขณะเดียวกัน ความเชื่อของเราก็ช่วยให้คนอื่นเชื่อได้ด้วยเหมือนกัน ความเชื่อจะเติบโตขึ้นได้เมื่อเราช่วยกันและกัน

ทุกครั้งที่เราพูดว่า "ข้าพเจ้าเชื่อ" นั่นไม่ใช่แค่คำพูดของเราคนเดียว แต่เป็น "พระศาสนจักร" ซึ่งเปรียบเสมือนแม่ของเรา กำลังพูดกับพระเจ้าด้วยคำพูดของตน และสอนให้เราพูดตามด้วย

ดังนั้น เวลาที่เราพูดว่า "ข้าพเจ้าเชื่อ" เป็นการแสดงความเชื่อของเราและของคริสตชนทุกคนพร้อมๆ กัน เป็นการบอกว่าเราเชื่อในพระเจ้าและคำสอนของคริสต์ศาสนาอย่างแท้จริง

สรุปง่ายๆ ก็คือ ความเชื่อเป็นทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องของทุกคนด้วย เราได้รับมาจากคนอื่น และเราก็แบ่งปันให้คนอื่นต่อไป เหมือนกับการส่งต่อความรักและความดีให้กันและกันนั่นเองครับ

# CCC For Kids By KamsonBKK #

แผนกคริสตศาสนธรรม อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ