ความคิดของผู้ไม่ยำเกรงพระเจ้าเรื่องชีวิต
16ผู้ไม่ยำเกรงพระเจ้าrดิ้นรนหาความตายด้วยกิจการและคำพูดของตน
คิดว่าความตายเป็นมิตร จึงอยากได้ความตาย
เขาทำพันธสัญญากับความตาย
เขาจึงสมควรจะเป็นกรรมสิทธิ์sของความตาย
2. 1เขาใช้เหตุผลผิดๆ คิดว่า
“ชีวิตของเราทั้งสั้นและมีทุกข์a
เมื่อวาระสุดท้ายมาถึงก็ไม่มีสิ่งใดช่วยได้
เราไม่รู้จักผู้ใดที่ช่วยให้พ้นจากแดนมรณะb
2เราเกิดมาโดยบังเอิญc
เมื่อจะพ้นชีวิตนี้ เราก็จะเป็นเหมือนกับไม่เคยได้เกิดมาเลย
ลมหายใจจากจมูกของเราเป็นเหมือนควัน
ความคิดเหมือนประกายจากการเต้นของหัวใจของเรา
3เมื่อชีวิตดับแล้ว ร่างกายก็กลายเป็นเถ้า
จิตก็จะสลายไปเหมือนอากาศที่บางเบา
4เมื่อเวลาผ่านไป คนก็จะลืมdแม้กระทั่งชื่อของเรา
ไม่มีใครจดจำกิจการของเราได้
ชีวิตของเราจะผ่านไปเหมือนกลุ่มเมฆที่ไม่ทิ้งร่องรอยไว้เลย
จะสลายไปเหมือนหมอก
ที่รัศมีของดวงอาทิตย์ขับไล่ไปเสีย
และความร้อนของดวงอาทิตย์เผาให้สลายไป
5ชีวิตของเราเป็นเหมือนเงาที่ผ่านไป
วันตายของเราจะเลื่อนไปไม่ได้
เพราะวันนั้นถูกประทับตราแล้ว ไม่มีผู้ใดจะเรียกกลับมาได้e
6มาเถิด พวกเราจงหาความสำราญกับสิ่งดีๆที่มีอยู่
จงใช้สิ่งสร้างด้วยความกระตือรือร้นของวัยเยาว์
7จงดื่มเหล้าองุ่นราคาแพง จงใส่น้ำหอมให้หอมฟุ้ง
อย่าปล่อยให้ดอกไม้ในฤดูใบไม้ผลิf บานโดยเปล่าประโยชน์
8เราจงนำดอกกุหลาบที่เริ่มบานร้อยเป็นมงกุฎสวมศีรษะก่อนที่จะเหี่ยวแห้ง
เราทุกคนจงปล่อยตัวร่วมความสำราญให้เต็มที่g
9เราจงทิ้งร่องรอยความรื่นเริงหรรษาไว้ทั่วไปเถิด
เพราะนี่คือสิทธิของเรา นี่คือวิถีชีวิตของเรา
10เราจงกดขี่ข่มเหงผู้ชอบธรรมที่ยากจนh
แม้แต่หญิงม่ายก็อย่าละเว้นไม่เบียดเบียน
อย่าเคารพผู้อาวุโสที่ผมขาวโพลนเพราะวัยชราi
11เราจงใช้กำลังเป็นกฎเกณฑ์แห่งความชอบธรรมj
เพราะความอ่อนแอนับว่าเป็นสิ่งไร้ประโยชน์
12เราจงดักซุ่มทำร้ายผู้ชอบธรรม เพราะเขาทำให้เรารำคาญใจk
เขาต่อต้านกิจการของเรา
เขาตำหนิเราว่าฝ่าฝืนธรรมบัญญัติ
กล่าวหาว่าเราไม่ปฏิบัติตามการอบรมที่ได้รับ
13เขาอ้างว่าเขารู้จักพระเจ้าl
เรียกตนเองว่าเป็นบุตรขององค์พระผู้เป็นเจ้า
14ชีวิตของเขาเป็นการติเตียนความรู้สึกนึกคิดของเรา
เพียงแต่เห็นเขา เราก็ทนไม่ได้
15เพราะชีวิตของเขาไม่เหมือนกับผู้อื่น
ความประพฤติของเขาก็ต่างกับของเรามากm
16เขาคิดว่าเราเป็นคนไร้ค่า
เขาหลีกเลี่ยงวิถีชีวิตของเราประหนึ่งว่าเป็นสิ่งปฏิกูล
เขาประกาศว่าผู้ชอบธรรมจะมีความสุขnในวาระสุดท้าย
อวดอ้างว่าพระเจ้าทรงเป็นพระบิดาของเขา
17เราจงดูเถิดว่าคำพูดของเขาจะจริงหรือไม่
เราจงพิสูจน์ว่าอะไรจะเกิดขึ้นแก่เขาในวาระสุดท้ายo
18ถ้าผู้ชอบธรรมเป็นบุตรของพระเจ้าp พระองค์ก็จะทรงปกป้องเขา
และทรงช่วยเขาให้พ้นเงื้อมมือของศัตรู
19เราจงสาปแช่งและทรมานลองใจเขา
ให้รู้ว่าเขาอ่อนโยนเพียงใด
และจงทดสอบว่าเขาอดทนเพียงใด
20เราจงตัดสินลงโทษให้เขาตายอย่างอัปยศ
ถ้าเป็นจริงอย่างที่เขาพูด พระเจ้าจะทรงคอยดูแลเขาq”