พระเจ้าทรงคาดโทษจะทำลายล้างชาวอิสราเอลในถิ่นทุรกันดาร


20พระเจ้ายังทรงส่งความตายมาทดสอบบรรดาผู้ชอบธรรมด้วยn
คนจำนวนมากต้องตายในถิ่นทุรกันดาร
แต่พระเจ้ามิได้ทรงพระพิโรธต่อเขานานนัก
21เพราะคนไร้ที่ติoคนหนึ่งรีบมาปกป้องเขาทั้งหลาย
เขาใช้ตำแหน่งเฉพาะของตนเป็นอาวุธ คือคำอธิษฐานภาวนา
และการเผากำยานชดเชยบาปp
เขาระงับพระพิโรธของพระองค์ ทำให้ภัยพิบัติจบลง
แสดงว่าตนเป็นผู้รับใช้ของพระองค์
22เขามีชัยชนะเหนือพระพิโรธqมิใช่ด้วยกำลังร่างกาย มิใช่ด้วยกำลังอาวุธ
แต่ใช้วาจาrระงับพระพิโรธของพระเจ้าผู้ทรงลงโทษ
ทูลพระองค์ให้ทรงระลึกถึงคำปฏิญาณและพันธสัญญาที่ทรงกระทำไว้กับบรรพบุรุษ
23ขณะที่คนทั้งหลายล้มตายทับถมกันเป็นกองแล้ว
เขาเข้ามายืนอยู่และระงับพระพิโรธ
ขัดขวางพระพิโรธมิให้เข้าใกล้ผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่
24เสื้อยาวกรอมเท้าของเขาเป็นเครื่องหมายถึงสากลพิภพ
มีนามทรงเกียรติของบรรพบุรุษจารึกไว้บนรัตนชาติสี่แถวที่เป็นเครี่องประดับ
มงกุฎประดับศีรษะsของเขาเป็นเครื่องหมายแสดงความยิ่งใหญ่ของพระองค์
25เมื่อทูตสวรรค์ผู้ทำลายเห็นเครื่องหมายเหล่านี้t ก็ถอยไปด้วยความกลัว
การที่พระเจ้าทรงส่งพระพิโรธเพียงเล็กน้อยมาทดสอบชาวอิสราเอลก็เพียงพอแล้ว