1.    ยามที่ลูกสุขใจ                  ยามหมดความทุกข์ตรม
       มีแต่ความชื่นชม                สุขสมพระองค์อยู่ไหน
2.    คราไหนลูกปวดร้าว            คราวหมดความชื่นชม
       จึงตรมกลับมาหาองค์         วอนขอพระองค์เมตตา
(รับ)    ใจลูกทรยศ                  คิดคดมิรู้บุญคุณ
          พระองค์เกื้อหนุนทุกวัน    กลับทำให้ช้ำพระทัย
3.    ครานี้ลูกกลับใจ                ยอมให้คำสัญญา
      ใจมั่นคงทุกครา                 ยามทุกข์ยามสุขขอจำ