เพลงสดุดีที่ 77
ระลึกถึงอดีตแห่งอิสราเอล
แม้ว่า สดด บทนี้ดูเหมือนจะเป็นคำภาวนาของปัจเจกชน แต่อันที่จริงเป็นคำอ้อนวอนของชาติ นำโดยกษัตริย์หรือผู้นำชุมชน ในภาคแรกผู้นำกล่าวถึงความทุกข์ยากของชาติเหมือนกับว่าเป็นความทุกข์ยากของตน และดูเหมือนว่าพระเจ้าทรงลืมเขาเสียแล้ว แต่ในภาคที่สองผู้นำระลึกถึงการอัศจรรย์ที่พระเจ้าทรงกระทำในอดีต ได้แก่การเนรมิตสร้างและการช่วยให้พ้นจากการเป็นทาสในประเทศอียิปต์ เพื่อให้ประชาชนมีความมั่นใจสำหรับสถานการณ์ปัจจุบันและอนาคต เมื่อเราคริสตชนระลึกถึงเหตุการณ์ซึ่งเป็นรากฐานของความเชื่อ ได้แก่พระชนมชีพ การสิ้นพระชนม์และการกลับคืนพระชนมชีพของพระคริสตเจ้า เหตุการณ์เหล่านี้จะต้องเป็นบ่อเกิดแห่งความเข้มแข็ง และเป็นพลังในยามที่เรารู้สึกสงสัยและท้อแท้ เมื่อพระเจ้าดูเหมือนว่าจะไม่ทรงรักและคอยดูแลเราอีกต่อไป
สำหรับหัวหน้านักขับร้อง ตามทำนองของเจดูธูน เพลงสดุดีของอาสาฟ
1 ข้าพเจ้าร้องหาพระเจ้าและร้องขอความช่วยเหลือ
ข้าพเจ้าร้องหาพระเจ้าให้ทรงฟังข้าพเจ้า
2 ยามข้าพเจ้าเป็นทุกข์ ข้าพเจ้าแสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้า
ข้าพเจ้าชูมือขึ้นทั้งคืนอย่างไม่รู้เหนื่อยล้า
จิตใจข้าพเจ้าไม่ยอมรับการปลอบโยน
3 ข้าพเจ้าถอนใจเมื่อระลึกถึงพระเจ้า
จิตข้าพเจ้าอ่อนระโหยยามคำนึงถึงพระองค์
(หยุดสักครู่หนึ่ง)
4 พระองค์ทรงรั้งข้าพเจ้าไว้มิให้ปิดเปลือกตา
ข้าพเจ้าวุ่นวายใจจนพูดไม่ออก
5 ข้าพเจ้าคิดย้อนถึงวันในอดีต
ระลึกถึงปีที่ผ่านมานานแล้ว
6 ตลอดคืน ข้าพเจ้าครุ่นคำนึงอยู่ในใจ
ขณะใช้ความคิดตรึกตรอง จิตข้าพเจ้าก็ถามว่า
7 "องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทอดทิ้งข้าพเจ้าตลอดไปหรือ?
พระองค์จะไม่มีวันทรงแสดงความโปรดปรานอีกเลยหรือ?
8 ความรักมั่นคงของพระองค์สูญหายตลอดไปหรือ?
พระสัญญาของพระองค์ไม่คงอยู่สำหรับยุคต่อๆไปหรือ?
9 พระเจ้าทรงลืมที่จะแสดงพระเมตตากระนั้นหรือ?
ทรงพระพิโรธจนหมดความสงสารหรือ?"
(หยุดสักครู่หนึ่ง)
10 แล้วข้าพเจ้าก็คิดว่า "สิ่งที่ทรมานใจข้าพเจ้า
ก็คือพระหัตถ์ขวาของพระผู้สูงสุดไม่สำแดงพระอานุภาพเหมือนเดิมเสียแล้ว
11 ข้าพเจ้าจะระลึกถึงกิจการยิ่งใหญ่ทั้งหลายของพระยาห์เวห์
ใช่แล้ว ข้าพเจ้าจะระลึกถึงการอัศจรรย์ที่ทรงกระทำในอดีต
12 ข้าพเจ้าจะไตร่ตรองทุกสิ่งที่ทรงกระทำ
และครุ่นคิดถึงกิจการยิ่งใหญ่ทั้งปวงของพระองค์
13 ข้าแต่พระเจ้า ทางของพระองค์ศักดิ์สิทธิ์
เทพเจ้าใดเล่าจะยิ่งใหญ่เทียบเท่าพระองค์"
14 พระองค์ทรงเป็นพระเจ้า ทรงกระทำสิ่งมหัศจรรย์
พระองค์ทรงสำแดงพระอานุภาพให้เป็นที่รู้จักในบรรดาประชาชาติ
15 ทรงใช้พระอานุภาพไถ่ประชากรของพระองค์
คือลูกหลานของยาโคบและโยเซฟ
(หยุดสักครู่หนึ่ง)
16 เมื่อน่านน้ำเห็นพระองค์ พระเจ้าข้า
เมื่อน่านน้ำเห็นพระองค์ ก็กลัวจนตัวสั่น
ห้วงน้ำลึกสั่นสะท้านด้วยความกลัว
17 หมู่เมฆเทน้ำลงมาดังโตรกธาร
ฟากฟ้าก็คะนองครืนครั่น
ฟ้าแลบแปลบปลาบเหมือนลูกธนู
18 เสียงฟ้าร้องของพระองค์ดังกึกก้องในลมพายุ
สายฟ้าแลบของพระองค์ส่องโลกให้สว่างไสว
แผ่นดินหวั่นไหวและสั่นสะเทือน
19 พระองค์ทรงพระดำเนินผ่านทะเล
ทางของพระองค์อยู่เหนือมหาสมุทร
ไม่มีผู้ใดพบรอยพระบาทของพระองค์
20 พระองค์ทรงนำประชากรของพระองค์ดุจทรงนำฝูงแกะ
ทรงให้โมเสสและอาโรนเป็นผู้นำแทนพระองค์
