การภาวนาเพื่อผู้อื่น
    คริสตชน เรียกการภาวนาเพื่อผู้อื่นว่า “คำเสนอวิงวอน” และนี่คือรูปแบบของการภาวนาที่แพร่หลายที่สุด ยังมีการภาวนาแบบอื่น ๆ อีก เช่น ภาวนาขอบพระคุณ การขอโทษ และการพักผ่อนเงียบ ๆ ในพระเจ้า
    แต่พระเจ้าก็ไม่ว่าอะไร พระองค์ทรงยอมรับทุกสิ่งที่เราถวาย และทรงใช้ให้เกิดประโยชน์ได้ ถ้าเรามาหาพระองค์พร้อมกับคำวิงวอนขอสิ่งต่าง ๆ มากมาย พระองค์ก็คงตรัสว่า “ก็ยุติธรรมดี พระเยซูบอกให้พวกเขาทำอย่างนี้ จงขอ แล้วท่านจะได้รับ จงแสวงหา แล้วท่านจะพบ จงเคาะ แล้วประตูจะเปิด” (ลก 11:9)

    โชคดีที่พระเจ้าไม่ทรงหยิ่ง และพระองค์ทรงรับคำภาวนาของเรา และนำไปใช้ประโยชน์ แม้ว่าบางครั้งพระองค์คงต้องพยายามทำความเข้าใจกับคำภาวนาของเรา พระองค์อาจทรงตอบสนองคำภาวนาที่ลึกซึ้งมากกว่าคำภาวนาตื้น ๆ ที่เราถวายพระองค์ พระองค์อาจต้องหักห้ามพระทัยเพื่อจะไม่แสดงบทบาทของนักมายากล แต่พระองค์ก็ยังตอบสนอง และใช้สัญชาตญาณลึก ๆ ที่จะภาวนาของเราให้เกิดประโยชน์
    เมื่อเราภาวนาเพื่อผู้อื่น คำภาวนานั้นพิเศษมาก เพราะนี่คือวิธีแสดงความรักต่อคนเหล่านี้ นี่คือสิ่งที่ดีที่สุด ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เราสามารถทำให้ใคร ๆ ได้ คือ กอดเขาไว้เบื้องหน้าพระเจ้า และให้เขาได้สัมผัสกับอานุภาพแห่งความรัก ซึ่งเป็นอานุภาพที่สร้างสรรค์และค้ำจุนโลก ดังนั้น เมื่อเราพูดว่าเราจะภาวนาให้ใครบางคน จึงเป็นคำมั่นสัญญาที่จริงจังว่าเรารักบุคคลนั้นมากพอที่จะพาเขาไปหาพระเจ้าอย่างสม่ำเสมอ และไม่ใช่พลาสเตอร์ปิดแผลฝ่ายจิตที่ช่วยให้เราหลบหนีภาระ
    หลักการพื้นฐานของการภาวนาเพื่อผู้อื่น คือเราทุกคนเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน
    การภาวนาเพื่อโลก และทุกคนบนโลกนี้ ก็ไม่ต่างจากการเข้าร่วมในโครงการอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าในการเปลี่ยนแปลงโลกของเรา

คำถาม
    เราให้ความสนใจกับบุคคล และสถานการณ์ -  ไม่ว่าใกล้ตัวเรา หรือที่พบเห็นในข่าว – มากพอที่เราจะภาวนาเพื่อเขาหรือไม่

ลองทำดู
•    วิธีหนึ่งที่ใช้ได้ผลกันมานานในการภาวนาเพื่อผู้อื่น คือ จดรายชื่อไว้เพื่อไม่ให้ลืมใคร สมุดโน้ตเล่มเล็ก ๆ อาจช่วยคุณได้ และให้เว้นที่ว่างไว้ในส่วนต่าง ๆ (ชื่อผู้ที่ต้องสวดให้อย่างสม่ำเสมอ สถานการณ์พิเศษ ข่าวของโลก พระศาสนจักร) การมีรายชื่อสั้น หรือยาว ขึ้นอยู่กับความคิดเห็นส่วนตัว ข้าพเจ้าชอบรายชื่อสั้น ๆ มากกว่า และจะภาวนาเพื่อบางคนในรายชื่อนั้นในคราวหนึ่ง และวางรายชื่อของคนอื่น ๆ ที่เหลือไว้ที่เชิงกางเขน หรือในมือดินเผา (ดูบทที่ 8 ข้างต้น) เราต้องทบทวนรายชื่อบ่อย ๆ มิฉะนั้น รายชื่อจะยาวและยุ่งเหยิง เราสามารถเผารายชื่อพร้อมกับภาวนาเมื่อเริ่มต้นเทศกาลมหาพรต เทศกาลเตรียมรับเสด็จ และเวลาอื่น ๆ โดยฝากบุคคลเหล่านั้นให้อยู่ในความดูแลของพระเจ้าขณะที่เราเผา
•    เราอาจใช้กระดาษโน้ตแบบมีกาว และติดไว้ในที่พิเศษ เช่น กระดานติดข้อความในห้องครัว หรือที่ฝาตู้ โดยกระดาษแต่ละแผ่นมีรายชื่อบุคคลต่างกัน เมื่อทำเช่นนี้ เราสามารถเน้นชื่อบางคน หรือลบออก หรือนำไปรวมเป็นกลุ่ม หรือเปลี่ยนชื่อก็ได้ แต่ควรรักษาความลับในกรณีที่คุณวางชื่อบุคคลไว้ในสถานที่โจ่งแจ้ง
•    ลอง “สวดภาวนาให้คนกลุ่มเล็ก” นิ้วมือทั้งห้า (หรือทั้งสิบ) สามารถใช้แทนตัวบุคคลพิเศษที่คุณต้องการภาวนาอุทิศให้ เมื่อทำเช่นนี้ คุณสามารถเตือนตนเองให้ภาวนาอุทิศให้ห้าคนนี้ได้ทุกที่ทุกเวลา และวางเขาไว้ “ในพระหัตถ์ของพระเจ้า” (อสย 49:16)
•    คุณสามารถเขียนชื่อหนึ่ง และเรื่องหนึ่งที่คุณห่วงใยบนกระดาษแข็งชิ้นเล็ก ๆ และใส่กระดาษเหล่านี้ในโถ เมื่อนั้น คุณสามารถหยิบกระดาษออกมาวันละ 2-3 แผ่น เพื่อภาวนาให้ หรืออาจนำติดตัวไปไหนมาไหนตลอดวัน และนำกลับมาใส่ในโถในเวลาเย็น เมื่อคุณเห็นชื่อ หรือสัมผัสกระดาษเหล่านี้ในกระเป๋าเสื้อ จะเตือนใจให้คุณสวดภาวนาให้เขาระหว่างวัน
•    เราอาจเก็บรูปถ่ายของคนพิเศษบางคนที่เราสัญญาว่าจะภาวนาให้ และวางไว้ในมุมภาวนาของเรา เราสามารถหยิบรูปถ่ายออกมาทีละรูป และการภาวนาเพื่อบุคคลนั้น ๆ จะแจ่มชัดมากขึ้น เพราะเราใช้อีกสมรรถภาพหนึ่งในการภาวนาด้วย คือ สายตา
•    บิดาของข้าพเจ้าใช้บัตรอวยพรคริสต์มาสเป็นสิ่งเตือนใจให้ท่านภาวนา ท่านจะหยิบบัตรอวยพรนี้ออกมาวันละ 5-6 ใบ และสวดอุทิศให้คนเหล่านั้น เพราะนี่คือบุคคลใกล้ชิด และท่านต้องการช่วยเหลือเขาด้วยการภาวนา
•    สำหรับผู้ที่ใช้จินตนาการได้เก่งก็มีวิธีอื่น ๆ เช่น เราสามารถวาดภาพในใจว่าเรานำบุคคลต่าง ๆ มาพบพระเยซูเจ้า จากนั้น เราก็ถอยออกมา และเฝ้าดูด้วยตาฝ่ายจิต เราเห็นพระเยซูเจ้าทรงวางพระหัตถ์สัมผัสตัวเขา หรือสวมกอดเขา หรืออวยพรเขา เขาอาจพูด หรือร้องไห้ หรือหัวเราะกับพระองค์ เราต้องไม่บังคับจินตนาการของตนเอง เมื่อพระเยซูเจ้าทรงปล่อยบุคคลนั้นกลับไป เราก็นำอีกบุคคลหนึ่งมาหาพระองค์
•    เมื่อมีใครบางคนที่คุณอยากภาวนาให้โดยเฉพาะ เพราะมีความจำเป็นพิเศษ คุณอาจจุดเทียนไขเล่มหนึ่งในห้องของคุณ และปล่อยทิ้งไว้ให้กลิ่นหอมของคำภาวนาอบอวลอยู่ต่อไปเท่าที่จำเป็น หรือเท่าที่การจุดเทียนจะไม่เกิดอันตราย