ไม่มีเวลา  ไม่มีเวลา  ไม่มีเวลา

ฉันมีหลายอย่างต้องทำ
จึงคุกเข่าไม่นานนัก
ต้องรีบเร่งไปทำงาน
เพื่อค่าใช้จ่ายที่ประเดประดังเข้ามา
ฉันรีบเร่งภาวนา
รีบออกจากที่คุกเข่า
ฉันทำหน้าที่คริสตชนเรียบร้อยแล้ว
ค่อยสบายอารมณ์หน่อย
ตลอดทั้งวันฉันไม่มีเวลา
ที่จะพูดหยอกล้อ
หรือจะพูดเรื่องพระกับเพื่อน
เพราะกลัวเขาหัวเราะเยาะ
ฉันได้แต่คร่ำครวญเสมอว่า   
ไม่มีเวลา ไม่มีเวลา งานมากเหลือเกิน
ฉันไม่มีเวลาที่จะทำสิ่งเหล่านี้จริงๆ
จวบวันฉันตาย

ฉันยืนตาละห้อยอยู่ต่อพระพักตร์พระองค์
ในพระหัตถ์พระองค์มีสมุดบันทึกชีวิต
พระองค์ทอดพระเนตรในสมุดแล้วตรัสว่า
เราหาชื่อเธอไม่พบ
เคยคิดจะเขียนให้
แต่ “ไม่มีเวลา”