ความเป็นเอกของความเชื่อ

93. ในปีแห่งความเชื่อ, สมเด็จพระสันตะปาปาเบดิกต์ที่ 16 ทรงเตือนให้ระลึกถึงความคิดริเริ่มที่คล้ายกับพระดำรัสของสมเด็จพระสันตะปาปาเปาโลที่ 6 ในปี 1967 และตรัสถึงการให้เหตุผลในขณะนั้นคือเพื่อให้ช่วงเวลาสมโภชสำหรับพระศาสนจักรทั้งหมดจะยืนยันความเชื่อหนึ่งเดียว ซึ่งจะเป็นการยืนยันซึ่งเป็น "ของส่วนบุคคลและส่วนรวม ทำโดยอิสรเสรี พร้อมกับการตระหนัก ทำไปทั้งภายใน และภายนอก ทำไปด้วยใจสุภาพและอย่างจริงใจ” [47].,สมเด็จพระสันตะปาปาเปาโลที่ 6 ทรงเน้นว่าความคิดริเริ่มนี้เป็นวิธีกระตุ้นชีวิตภายในที่ลึกซึ้งและการฟื้นฟู ตระหนักอย่างเต็มที่ถึงความยุ่งยากร้ายแรงในเวลานี้  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เกี่ยวกับการยืนยัน,ความเชื่อแท้ และการตีความที่ถูกต้องงานธรรมทูตภายในพระศาสนจักร

94. สมเด็จพระสันตะปาปเบเนดิกต์ที่ 16 ทรงแบ่งปันมุมมองนี้ด้วยการยืนยันว่า ปีของความเชื่อเป็นโอกาสที่จะสร้างความมั่นใจว่า องค์ประกอบที่สำคัญของความเชื่อ,ที่สัตบุรุษทั้งหมดได้ยืนยันมาหลายศตวรรษแล้ว,จะมีการกล่าวซ้ำและได้รับการตรวจสอบว่าจะเป็นท่าทีใหม่เสมอ,เพื่อเป็นพยานถึงความเชื่อด้วยวิธีที่สอดคล้องกับสถานการณ์ทางประวัติศาสตร์ที่แตกต่างกันกับอดีตโดยสิ้นเชิง. อันตรายอยู่ที่ความเชื่อที่กำหนดชีวิตแห่งความเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้าและทำหน้าที่เป็นประตูเข้าสู่พระศาสนจักรของพระองค์, อาจไม่เป็นที่เข้าใจอย่างถูกต้องถึงความหมายที่ลึกที่สุด,หรือไม่อาจเริ่มจริงและคริสตชนนำไปดำเนินชีวิตให้เป็นวิธีแปรสภาพชีวิต อาศัยของประทานที่ยิ่งใหญ่แห่งการเป็นบุตรของพระเจ้าและมิตรภาพในพระศาสนจักร

95. ผู้ตอบ Lineamenta อ้างถึงอันตรายเช่นนั้นและด้วยความเสียใจที่หลายชุมชนยังขาดโครงการการสอนที่มุ่งไปที่การเจริญเติบโตและการพัฒนาของความเชื่อที่มีวุฒิภาวะ.ผู้ตอบหลายท่านบ่งชี้ว่างานอบรมนี้อยู่ในขั้นเริ่มต้น แม้จะมีความพยายามที่ทำในทศวรรษที่ผ่านมก็ตาม.อุปสรรคหลักของการถ่ายทอดความเชื่อที่เหมือนกันในทุกแห่งและเกิดขึ้นจากภายในพระศาสนจักรและชีวิตคริสตชน นั่นคือ ความเชื่อที่พวกเขานำมาใช้ในการดำเนินชีวิตเป็นส่วนบุคคลและแบบไม่มีความกระตือรืนร้น ความรู้สึกของคริสตชนก็ไม่ต้องการคำแนะนำเกี่ยวกับความเชื่อ และแยกความเชื่อออกจากชีวิต ผู้ตอบยังกล่าวถึงอุปสรรคจากภายนอกชีวิตคริสตชน,โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากวัฒนธรรมที่ทำให้เป็นเรื่องยากและเป็นภัยต่อการดำเนินชีวิตและการถ่ายทอดความเชื่อ:แนวคิดบริโภคนิยมและแนวคิดสุขนิยม, แนวคิดสูญนิยมเชิงวัฒนธรรม, และการปิดกั้นเรื่องอุตรภาวะ (transcendence)ที่ระงับความต้องการความรอด. สมัชชาพระสังฆราชสามารถหาโอกาสที่จะไตร่ตรองการประเมินดังกล่าวข้างต้นเพื่อช่วยเหลือชุมชนคริสตชนให้พบการเยียวยาที่เหมาะสมสำหรับปัญหาเหล่านี้  

96.ในเวลาเดียวกัน ผู้ตอบอ้างถึงสัญญาณที่มีแนวโน้มของการฟื้นฟูความเชื่อและการกลับไปทำให้ความเชื่อมีความสำคัญเป็นเอก โดยผ่านการตระหนักรู้และการจัดโครงการอบรมในพระศาสนจักรท้องถิ่นและเป็นแบบอย่างที่ดีของชุมชนของผู้ถวายตัว และกลุ่มต่างๆ รวมทั้งขบวนการต่างๆของพระศาสนจักร

การเพิ่มขึ้นของคุณภาพชีวิตของชุมชนคริสตชนเองและการพัฒนาของสมาชิกชุมชนให้ถือว่าเป็นผลประโยชน์ประการแรกของการแปรสภาพนี้. บรรดาพระศาสนจักรท้องถิ่นต่างๆ ควรเห็นว่า ความเชื่อคือประสบการณ์ ประสบการณ์เกี่ยวกับกับพระเจ้าที่ทรงเป็นศูนย์กลางของชีวิตของคนๆหนึ้ง ที่เป็นเป้าหมายของการเฉลิมฉลองของสมัชชาพระสังฆราช ที่เกี่ยวกับการประกาศพระวรสารแบบใหม่เพื่อการการแปรสภาพชีวิตประจำวันของผู้คน