แผนกคริสตศาสนธรรม อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ

CATECHETICAL CENTER OF BANGKOK ARCHDIOCESE

thzh-CNenfritjako

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่ง เป็นหมู่บ้านที่น่าอยู่
แต่น่าเสียดายที่มีปัญหาอยู่ว่าหมู่บ้านจะขาดน้ำหากฝนไม่ตก
เพื่อแก้ปัญหานี้ กรรมการหมู่บ้านจึงประกาศหาคนรับจ้างขนส่งน้ำมาให้คนในหมู่บ้านใช้
ชายหนุ่มสองคนเสนอตัวเข้ารับงานนี้
กรรมการหมู่บ้านตกลงทำสัญญากับคนทั้งสอง
โดยหวังว่าเขาสองคนจะได้แข่งขันกันทำงานและรักษาราคาให้อยู่ในระดับที่น่าพอใจ

ทันทีที่ได้รับการว่าจ้าง
เอ็ด...ชายคนแรกรีบวิ่งไปซื้อกระป๋องตักน้ำมา 2 ใบ
แล้วรีบตักน้ำจากลำธารมาใส่ถังคอนกรีตให้คนในหมู่บ้านไว้ใช้ในทันที
ทุกๆ เช้าเขาจะรีบตื่นก่อนคนอื่นๆ
เพื่อดูแลให้มีน้ำในถังเพียงพอสำหรับคนในหมู่บ้าน
แม้งานจะหนักแต่เอ็ดก็มีความสุข
เพราะมีเพียงเขาและชายอีกคนหนึ่งเท่านั้นที่ได้งานนี้

ชายคนที่สอง บิล...หายตัวไปเป็นเดือน
ซึ่งทำให้เอ็ดดีใจมากเพราะไม่ต้องแบ่งงานให้ใคร และได้รับรายได้เต็มๆ เพียงลำพัง
แทนที่จะวิ่งไปซื้อถังน้ำ บิลเตรียมเขียนแผนธุรกิจ
จัดตั้งบริษัทหาผู้ร่วมทุน จ้างผู้จัดการ และกลับมาพร้อมทีมงานก่อสร้างใน 6 เดือนต่อมา
เขาใช้เวลาหนึ่งปี สร้างท่อน้ำสแตนเลสขนาดใหญ่ เชื่อมต่อระหว่างลำธารเข้าหมู่บ้าน
ในงานวันเปิดท่อน้ำ บิลประกาศว่าน้ำของเขาสะอาดกว่าน้ำของเอ็ด
เพราะบิลรู้ว่ามีคนบ่นเรื่องคุณภาพน้ำ ที่เอ็ดขนมาเสมอๆ
นอกจากนี้บิลยังแจ้งว่าเขาสามารถทำให้ทุกคนมีน้ำใช้ตลอด 24 ช.ม. และตลอดเจ็ดวันอีกด้วย
ขณะที่เอ็ดส่งน้ำให้หมู่บ้านได้เฉพาะวันทำการ เพราะเขาหยุดทำงานวันเสาร์ อาทิตย์
สุดท้ายบิลประกาศว่าเขาจะเก็บค่าน้ำถูกกว่าเอ็ด
ร้อยละ 75 โดยที่ทุกคนจะได้น้ำคุณภาพดีกว่า
สิ้นเสียงบิล ทุกคนปรี่กันเข้าไปที่ก็อกน้ำจากท่อที่บิลสร้าง

เอ็ดพยายามที่จะแข่งขันกับบิลด้วยการลดราคาลงร้อยละ 75
ซื้อถังน้ำเพิ่มอีก 2 ถังพร้อมฝาปิด และใช้วิธีลากทีละ 4 ถัง ในแต่ละเที่ยว
ทั้งยังจ้างลูกชายทั้งสองคนมาช่วยขนน้ำรอบกลางคืนและช่วงวันหยุด
เมื่อเด็กทั้งสองโตขึ้น และถึงเวลาจากบ้านเพื่อไปเรียนต่อ
เอ็ดบอกลูกทั้งสองว่า "จงรีบกลับมา เพราะวันหนึ่งธุรกิจจะตกเป็นของเจ้า"
ไม่ทราบว่าเหตุผลกลใด
จนแล้วจนรอด ลูกทั้งสองของเอ็ดไม่กลับมาบ้านอีกเลย
ขณะเดียวกัน บิลมีความคิดว่าถ้าหมู่บ้านนี้ต้องการน้ำ
หมู่บ้านอื่นก็คงขาดน้ำเหมือนกัน
เขาจึงปรับปรุงแผนธุรกิจเพื่อนำน้ำที่มากด้วยคุณภาพ ปริมาณ สะอาด แต่ราคาย่อมเยาไปเสนอให้แก่หมู่บ้านอื่น
เขาคิดเงินแค่ถังละเพนนีเดียว
แต่บิลสามารถส่งน้ำได้เป็นพันๆ ล้านถังต่อวัน
น้ำไหลจากลำธารสู่แต่ละครัวเรือนทุกวี่ทุกวัน โดยที่บิลไม่ต้องไปทำงานเลย
ตลอดเวลาที่น้ำไหลเข้าบ้านประชาชนในหมู่บ้าน
เงินก็ไหลเข้าบัญชีของเขาอย่างสม่ำเสมอ
บิลใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
ขณะที่เอ็ดทำงานหนักตลอดชีวิต พร้อมปัญหาการเงินที่อยู่คู่กับเขาจนวาระสุดท้าย

"เรากำลังสร้างท่อหรือลากถัง"
"เรากำลังทำงานอย่างหนักหรือทำงานอย่างชาญฉลาด"