แผนกคริสตศาสนธรรม อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ

CATECHETICAL CENTER OF BANGKOK ARCHDIOCESE

thzh-CNenfritjako

1109406374คุณพ่อท่านหนึ่งได้ไปเยี่ยมเด็กสาววัย 17 ซึ่งกำลังป่วยหนัก เธอทุกข์ทรมานมาก  เธอกล่าวกับคุณพ่อด้วยความทุกข์ใจว่า “ทำไมพระเจ้าจึงให้สิ่งนี้เกิดขึ้นกับหนู” คุณพ่อเงียบไปสักครู่หนึ่ง ท่านยอมรับว่า ท่านเองก็ไม่เข้าใจพระประสงค์ของพระเจ้า แต่ท่านได้แนะนำให้เธอสวดภาวนาวอนขอพระเมตตาจากพระเจ้า และสวดภาวนาให้กับผู้ป่วยทั้งหลายที่อยู่วอร์ดเดียวกับเธอด้วย

หลังจากนั้นไม่นาน คุณพ่อได้ไปเยี่ยมเธอ ก็พบว่าเธอดูสดชื่น มีชีวิตชีวามากขึ้น คุณพ่อไปเยี่ยมเธออีกหลายครั้ง และได้เห็นเธอมีความสุขมากขึ้นเรื่อยๆ หญิงสาวบอกกับคุณพ่อว่า เธอได้สวดภาวนาเพื่อตนเองและผู้อื่นตามที่คุณพ่อได้ให้คำแนะนำทุกวัน  นอกจากนั้น เธอยังได้เดินไปเยี่ยม ไปพูดคุยกับคนป่วยที่อยู่ในวอร์ดเดียวกัน
วันเวลาผ่านไปนานพอสมควร พร้อมกับงานอภิบาลอันมากมายที่คุณพ่อต้องทำ จนทำให้ท่านไม่มีโอกาสไปเยี่ยมหญิงสาวคนนั้น เมื่อท่านว่าง ท่านได้ไปเยี่ยมเธอที่โรงพยาบาล แต่ท่านก็ได้รับข่าวเศร้าจากพยาบาลว่า เธอสิ้นชีวิตแล้ว  สิ่งหนึ่งที่สร้างความประทับใจแก่คุณพ่อก็คือ ผู้ป่วยที่อยู่วอร์ดเดียวกับเธอต่างพูดถึงเธอด้วยความชื่นชม  พวกเขาเล่าว่าทั้งๆ ที่เธอป่วยหนัก แต่ก็ยังลุกมาเยี่ยมเยียนและพูดให้กำลังใจผู้ป่วยทุกคนเป็นประจำ     ทุกคนประทับใจในรอยยิ้มและความเอื้อเฟื้อของเธอ    พวกเขายังเล่าว่า ตอนที่เธอสิ้นใจนั้น  เธอมีอาการสงบมาก    

ชวนคิดสะกิดใจ
    น่าแปลกไหมที่การคิดถึงแต่ความทุกข์ของตนเองกลับยิ่งทำให้เราจมอยู่ในความทุกข์และมีความทุกข์มากขึ้น แต่การแบ่งปันความรัก ความดี ความสุขให้แก่ผู้อื่น กลับทำให้เรามีความทุกข์น้อยลงและมีความสุขมากขึ้น