แผนกคริสตศาสนธรรม อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ

CATECHETICAL CENTER OF BANGKOK ARCHDIOCESE

thzh-CNenfritjako

มีชายยากจนคนหนึ่ง เป็นเพราะกินไม่อิ่ม สวมใส่ก็ไม่อบอุ่น เลยร่ำร้องไห้โอดครวญต่อหน้าพระเจ้า สาธยายความทุกข์ยากลำบากในชีวิตของตน
ทุกๆ วัน ต้องทำงานแทบเป็นแทบตาย กลับได้เงินเพียงน้อยนิด ร่ำร้องไห้แล้วก็เริ่มบ่นว่า.....
สังคมนี้ช่างไร้ความยุติธรรม เพราะเหตุใด ผู้ร่ำรวยวันๆ ถึงอยู่อย่างสบาย ไม่ต้องทุกข์ร้อนกับเรื่องราวใดๆ แต่คนจนต้องเหนื่อยยากลำบากทุกวัน
พระเจ้ายิ้มแล้วถามว่า "ต้องเป็นแบบไหน เธอจึงรู้สึกว่ายุติธรรม "

ผู้ยากจนรีบตอบว่า "ต้องการให้ผู้ร่ำรวยยากจนเหมือนผม ทำงานหนักที่เหมือนๆ กันกับผม หาก..ผู้ร่ำรวยยังคงเป็นผู้ร่ำรวย ผมจะไม่บ่นตำหนิใดๆ อีกเลย "
พระเจ้าพยักหน้าแล้วพูดว่า " ก็ได้ " พูดจบ พระเจ้าก็เสกผู้ร่ำรวยคนหนึ่ง ให้กลายเป็นผู้ยากจนเหมือนดั่งผู้ยากจนคนนี้ อีกทั้งให้ภูเขาที่เต็มไปด้วยแร่แก่พวกเขา คนละลูก
ซึ่งสามารถขุดหาแร่ได้ทุกๆ วัน แล้วนำไปขายภายในวันเดียวกัน เพื่อซื้อหาอาหาร กำหนดการไว้ว่าระยะเวลาภายในหนึ่งเดือน ต้องขุดแร่ในภูเขาทั้งลูกให้หมด
ผู้ยากจนและผู้ร่ำรวย เริ่มขุดหาแร่พร้อมกัน ผู้ยากจนคุ้นเคยกับการทำงานหนัก การทำงานขุดหาแร่กับตัวเขาแล้ว เป็นเหมือนดั่งเรื่องเล็กน้อย
ใช้เวลาไม่มากก็สามารถขุดแร่ได้เต็มคันรถ ลากไปขายในเมืองเพื่อแลกเงินมา นำเงินนั้นมาซื้ออาหารที่เอร็ดอร่อย เอากลับไปบ้านเพื่อให้ลูกและภรรยากินดับความกระหายอยาก
ผู้ร่ำรวย..วันปกติธรรมดาไม่เคยทำงานหนัก ขุดสักพักแล้วหยุดสักครู่ อีกทั้งเหนื่อยจนเหงื่อท่วมตัว
จวบจนถึงเวลาย่ำค่ำ จึงขุดแร่ได้เต็มคันรถ ลากไปขายในเมือง เงินที่แลกมาได้เขาซื้อเพียงหมั่นโถวที่แข็งกระด้างไม่กี่ใบ ส่วนเงินที่เหลือล้วนเก็บออมไว้
วันที่สอง ผู้ยากจนตื่นแต่เช้าเพื่อขุดหาแร่ ผู้ร่ำรวยกลับเดินท่องตลาด ไม่นานนัก หาผู้ยากจนสองคนกลับมา
ผู้ยากจนสองคนนี้ ร่างกายแข็งแรงกำยำ พวกเขาทั้งสองไม่พูดพร่ำทำเพลง ก็เริ่มช่วยผู้ร่ำรวยขุดหาแร่ ส่วนผู้ร่ำรวยยืนออกคำสั่ง คอยควบคุมอยู่ตลอดเวลา
เพียงระยะเวลาครึ่งวัน ภายใต้คำสั่งของผู้ร่ำรวย สองผู้ยากจนนั้น ก็สามารถขุดแร่ได้หลายคันรถ ผู้ร่ำรวยนำแร่เหล่านั้นไปขาย แล้วจ้างผู้ใช้แรงงานเพิ่มอีกหลายคน
ภายในหนึ่งวัน เขาหักค่าจ้างแรงงานแล้ว เงินที่เหลือยังคงเหลือมากกว่าผู้ยากจน ที่หาด้วยตนเองตามลำพังอีกหลายเท่า
หนึ่งเดือนผ่านไปรวดเร็วยิ่ง ผู้ยากจนขุดภูเขาทั้งลูกไปได้เพียงเสี้ยวเดียว เงินที่หามาได้ทุกๆ วัน ล้วนนำไปซื้ออาหารที่น่ากินน่าดื่ม โดยรวมแล้ว ไม่เหลือเงินไว้เก็บออม
ส่วนผู้ร่ำรวย คอยออกคำสั่งคนงานขุดแร่ในภูเขาทั้งลูก ได้เงินกำไรมาไม่น้อย เขานำเงินเหล่านี้ไปลงทุนค้าขาย ใช้ระยะเวลาสั้นๆ ก็เป็นผู้ร่ำรวยอีกครั้ง
ผลสรุปก็เป็นอย่างที่เราคาดคิด ผู้ยากจนไม่สามารถที่จะบ่นตำหนิใดๆ ได้อีก
ความสำเร็จ...ไม่ใช่อยู่ที่คุณทำเรื่องราวได้มากเพียงใด แต่อยู่ที่คุณสามารถยืมแรงของผู้อื่นมาได้กี่มากน้อย ไปกระทำเรื่องราวให้สำเร็จได้มากน้อยเพียงใด
ฝึดหัดเรียนรู้ในการยืมแรงเถอะ ยืมแรงจากผู้อื่น ยืมแรงจากเครื่องมือหรืออุปกรณ์ ยืมแรงจากระบบหรือองค์กร เช่นนี้แล้ว คุณก็จะค้นพบแรงของคันโยก ที่จะไปสั่น
สะเทือนโลกทั้งใบ

Cr : Ramet Tanawangsri