พระวาจาหนุนใจในเวลาที่คุณรู้สึกโกรธ
สภษ. 14:29 ผู้ระงับความโกรธได้ย่อมมีความเข้าใจลึกซึ้ง แต่ผู้โกรธง่ายย่อมแสดงความโง่เขลา
ยก. 1:19-20 พี่น้องที่รัก พึงตระหนักว่า ทุกคนจงฉับไวที่จะฟัง แต่ช้าที่จะพูด และช้าที่จะโกรธ คนที่โกรธย่อมไม่ปฏิบัติตนชอบธรรมตามพระประสงค์ของพระเจ้า
ฟป. 2:14 จงทำทุกสิ่งทุกอย่างโดยไม่บ่นหรือโต้เถียง

สภษ. 21:19 การอยู่ในแผ่นดินทุรกันดาร ยังดีกว่าการอยู่กับภรรยาที่ชอบทะเลาะวิวาทและโกรธง่าย
คส. 3:21 บิดา ก็จงอย่าขัดใจบุตรเกินไป จนเขาท้อแท้หมดกำลังใจ
สภษ. 15:1 คำตอบอ่อนโยนทำให้ความโกรธสงบลง แต่คำพูดทิ่มแทงก่อให้เกิดความโกรธ
มธ. 5:22 แต่เรากล่าวแก่ท่านว่า ทุกคนที่โกรธเคืองพี่น้อง จะต้องขึ้นศาล ผู้ใดกล่าวแก่พี่น้องว่า ‘ไอ้โง่’ ผู้นั้นจะต้องขึ้นศาลสูงผู้ใดกล่าวแก่พี่น้องว่า ‘ไอ้โง่บัดซบ’ ผู้นั้นจะต้องถูกปรับโทษถึงไฟนรก
สภษ. 22:24-25 อย่าเป็นมิตรกับคนโกรธง่าย อย่าคบหากับคนโมโหร้าย ท่านจะได้ไม่เรียนรู้พฤติกรรมของเขา และไม่นำตัวท่านเข้าไปติดบ่วงแร้ว
สภษ. 15:18 คนใจร้อนก่อการทะเลาะวิวาท แต่ผู้โกรธช้าย่อมทำให้ความขัดแย้งสงบลง
สภษ. 16:32 ผู้โกรธช้าย่อมดีกว่านักรบชำนาญศึก ผู้รู้จักบังคับใจตนเองย่อมดีกว่าผู้ที่ยึดเมืองได้
รม. 12:19 พี่น้องที่รักยิ่ง อย่าแก้แค้นเลย แต่จงให้พระเจ้าทรงตัดสินลงโทษเถิด ดังที่มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า การแก้แค้นเป็นของเรา เราจะตอบแทนการกระทำของทุกคน  พระเจ้าตรัสดังนี้
สภษ. 17:1 กินขนมปังแห้งชิ้นหนึ่ง แต่มีความสงบย่อมดีกว่าบ้านที่มีการเลี้ยงเต็มที่ แต่มีการทะเลาะวิวาท
อฟ. 4:26 แม้ท่านจะโกรธ ก็อย่าให้เป็นบาป จงเลิกโกรธก่อนดวงอาทิตย์ตก