คำติเตียนคนเย่อหยิ่ง
6อย่าโกรธพี่น้อง ไม่ว่าเขาจะทำผิดอย่างไรกับท่าน
อย่าทำสิ่งใดขณะที่อารมณ์โกรธเคืองยังไม่สงบลง
7ความเย่อหยิ่งเป็นที่เกลียดชังทั้งแก่องค์พระผู้เป็นเจ้าและแก่มนุษย์
ทั้งองค์พระผู้เป็นเจ้าและมนุษย์ย่อมรังเกียจความอธรรม
8อำนาจปกครองผ่านจากชนชาติหนึ่งไปยังชนอีกชาติหนึ่ง
เพราะความอยุติธรรม ความรุนแรง และความโลภ
9ทำไมผู้ที่เป็นแต่เพียงฝุ่นดินและขี้เถ้าจึงเย่อหยิ่งเล่า
แม้มนุษย์ยังมีชีวิตอยู่ เครื่องในของเขาก็น่ารังเกียจa
10โรคเรื้อรังทำให้หมอจนปัญญาb
แม้วันนี้เขาเป็นกษัตริย์ พรุ่งนี้เขาก็จะตาย
11เมื่อมนุษย์ตาย มรดกของเขาก็คือสัตว์เลื้อยคลาน สัตว์ป่า และหนอน
12ความเย่อหยิ่งของมนุษย์เริ่มต้นจากการละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้า
และจากการที่ใจของเขาอยู่ห่างจากพระผู้ทรงสร้างเขามา
13เพราะความเย่อหยิ่งเริ่มต้นจากบาป
ผู้ที่ยึดแน่นในบาปย่อมเทสิ่งน่ารังเกียจออกมา
เพราะฉะนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงลงโทษเขาอย่างคาดไม่ถึง
ทรงทำลายเขาจนสิ้นเชิง
14องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงคว่ำผู้ทรงอำนาจจากบัลลังก์
ทรงยกผู้ถ่อมตนให้ขึ้นนั่งแทน
15องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงถอนรากของบรรดาชนต่างชาติc
และทรงปลูกผู้ต่ำต้อยขึ้นแทนที่
16องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงคว่ำเขตแดนของชนต่างชาติ
ทรงทำลายเขาจนถึงรากของแผ่นดิน
17พระองค์ทรงกำจัดและทำลายคนเหล่านี้ให้สิ้นไป
ทรงลบล้างเขาจากความทรงจำของแผ่นดิน
18ความเย่อหยิ่งมิได้ถูกสร้างขึ้นมาสำหรับมนุษย์
ความโมโหร้ายไม่มีไว้สำหรับผู้ที่เกิดจากหญิง