รู้จักเงียบ รู้จักพูด
20. 1การติเตียนอาจไม่ถูกกาลเทศะ
บางครั้งคนเงียบเป็นผู้รอบคอบ
2ติเตียนออกไปยังดีกว่าโกรธเคืองอยู่ในใจ
3ผู้ยอมรับผิดจะพ้นความอับอาย
4ผู้ข่มขู่ผู้อื่นให้ปฏิบัติความชอบธรรม
ก็เป็นเหมือนขันทีที่ต้องการข่มขืนหญิงสาว
5บางคนเงียบ ผู้อื่นก็คิดว่าเขาฉลาด
บางคนพูดพล่าม ใครๆก็เกลียด
6บางคนเงียบเพราะไม่มีอะไรจะพูด
บางคนเงียบเพราะรู้ว่าควรจะพูดเมื่อไร
7ผู้มีปรีชาจะเงียบจนถึงเวลาที่เหมาะสม
ส่วนคนโง่เขลาที่พูดพล่ามย่อมไม่รู้กาลเทศะ
8คนพูดมากเกินไปเป็นที่น่ารังเกียจ
คนพูดโอ้อวด ใครๆก็เกลียดชัง