แผนกคริสตศาสนธรรม อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ

CATECHETICAL CENTER OF BANGKOK ARCHDIOCESE

thzh-CNenfritjako

พระสุบินของกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์
รูปปั้นทำด้วยวัตถุหลายชนิด


กษัตริย์ตรัสถามบรรดาโหราจารย์
2    1ปีที่สองในรัชกาลของกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ พระองค์ทรงพระสุบินa ซึ่งทำให้ทรงวุ่นวายพระทัยมากจนบรรทมไม่หลับ 2จึงทรงบัญชาให้เรียกบรรดาโหราจารย์ ผู้วิเศษ มายากร และชาวเคลเดียbเข้ามาอธิบายความหมายของพระสุบิน เขาทั้งหลายก็เข้ามาเฝ้ากษัตริย์ 3พระองค์ตรัสถามเขาว่า “เราฝันไป และจิตใจของเราก็วุ่นวาย อยากรู้ว่าความฝันนั้นหมายถึงอะไร” 4ชาวเคลเดียก็ทูลตอบกษัตริย์
เป็นภาษาอาราเมอิกว่า “ข้าแต่พระราชา ขอทรงพระเจริญตลอดไปcเถิด โปรดทรงเล่าพระสุบินให้ผู้รับใช้ของพระองค์ฟังเถิด แล้วข้าพเจ้าทั้งหลายจะทำนายพระสุบินให้พระองค์” 5กษัตริย์ทรงตอบชาวเคลเดียว่า “เราตัดสินใจเช่นนี้ว่า ถ้าท่านไม่เล่าความฝันให้เรารู้และไม่ทำนายฝันให้ ท่านจะถูกตัดเป็นชิ้นๆ และบ้านของท่านจะถูกทำลายให้เป็นกองขยะ 6แต่ถ้าท่านเล่าความฝันและทำนายฝันให้เรา ท่านจะได้รับของขวัญ รางวัล และเกียรติยศยิ่งใหญ่ จงเล่าความฝันและทำนายฝันให้เราเถิด” 7เขาเหล่านั้นทูลตอบอีกครั้งหนึ่งว่า “ขอพระราชาทรงเล่าพระสุบินให้ผู้รับใช้ของพระองค์ฟังเถิด และข้าพเจ้าทั้งหลายจะทำนายพระสุบินให้” 8กษัตริย์ทรงตอบว่า “เรารู้ดีว่าท่านพยายามจะถ่วงเวลาไว้ เพราะท่านเข้าใจการตัดสินใจของเราแล้ว 9ถ้าท่านไม่เล่าว่าเราฝันอะไร ชะตากรรมของท่านก็มีอย่างเดียว ท่านตกลงกันพูดเท็จและหลอกลวงเรา รอให้สถานการณ์เปลี่ยนแปลงไป เพราะฉะนั้น จงบอกว่าเราฝันอะไร แล้วเราจะรู้ว่าท่านทำนายฝันให้เราได้” 10ชาวเคลเดียจึงทูลตอบกษัตริย์ว่า “ไม่มีผู้ใดในโลกจะตอบสนองตามที่ทรงเรียกร้องได้ ไม่มีกษัตริย์ยิ่งใหญ่และทรงอานุภาพพระองค์ใดจะทรงถามเรื่องเช่นนี้จากโหราจารย์ ผู้วิเศษ หรือชาวเคลเดีย 11สิ่งที่พระราชาทรงเรียกร้องนั้นยากและไม่มีผู้ใดจะตอบได้นอกจากเทพเจ้าซึ่งไม่อยู่กับมนุษย์” 12กษัตริย์กริ้วอย่างมาก รับสั่งให้ประหารชีวิตผู้มีปรีชาทุกคนของกรุงบาบิโลน 13มีการประกาศพระราชกฤษฎีกาให้บรรดาผู้มีปรีชาถูกประหารชีวิต ดาเนียลกับเพื่อนๆก็ถูกตามหาเพื่อถูกประหารชีวิตด้วย

ดาเนียลเสนอตนทำนายพระสุบิน
    14ดาเนียลกล่าวถ้อยคำรอบคอบและชาญฉลาดกับอารีโอค หัวหน้าราชองครักษ์ ซึ่งกำลังจะไปประหารชีวิตบรรดาผู้มีปรีชาของกรุงบาบิโลน 15เขาถามอารีโอค ข้าราชการผู้ใหญ่ของกษัตริย์ว่า “ทำไมกษัตริย์จึงทรงออกพระราชกฤษฎีการุนแรงเช่นนี้เล่า” อารีโอคก็ชี้แจงเหตุผลให้ดาเนียลรู้ 16ดาเนียลจึงเข้าเฝ้าและทูลขอเวลาเพื่อจะทำนายพระสุบิน 17แล้วดาเนียลก็กลับบ้าน เล่าเรื่องให้ฮานันยาห์ มิชาเอล และอาซาริยาห์เพื่อนของตนฟัง 18เขาทั้งหลายจึงวอนขอพระกรุณาจากพระเจ้าแห่งสวรรค์dให้ทรงเปิดเผยความลับeนี้ ดาเนียล เพื่อนๆ และบรรดาผู้มีปรีชาของกรุงบาบิโลนจะไม่ต้องถูกประหารชีวิต 19พระเจ้าทรงเปิดเผยความลับแก่ดาเนียลในนิมิตเวลากลางคืน ดาเนียลจึงถวายพระพรf แด่พระเจ้าแห่งสวรรค์ว่า
20“ขอถวายพระพรแด่พระนามของพระเจ้าตลอดไป
    เพราะพระองค์ทรงพระปรีชาญาณและพระอานุภาพ
    21พระองค์ทรงสับเปลี่ยนเวลาและฤดูกาล
    พระองค์ทรงถอดกษัตริย์จากตำแหน่งและทรงแต่งตั้ง
    พระองค์ประทานปรีชาญาณแก่ผู้มีปรีชา
    ประทานความรู้แก่ผู้มีปัญญา
    22พระองค์ทรงเปิดเผยสิ่งลึกลับและซ่อนเร้น
    ทรงทราบสิ่งที่อยู่ในความมืด
    และความสว่างอยู่กับพระองค์g
    23ข้าแต่พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของข้าพเจ้า
    ข้าพเจ้าขอสรรเสริญและขอบพระคุณพระองค์
    เพราะพระองค์ประทานปรีชาญาณและพละกำลังแก่ข้าพเจ้า
    ทรงเปิดเผยให้ข้าพเจ้าทั้งหลายรู้ความลับที่ข้าพเจ้าทั้งหลายทูลถาม
    และทรงแจ้งให้ข้าพเจ้าทั้งหลายรู้คำถามของกษัตริย์”
    24แล้วดาเนียลก็เข้าไปหาอารีโอค ซึ่งกษัตริย์ทรงมอบหน้าที่ให้ประหารชีวิตบรรดาผู้มีปรีชาของกรุงบาบิโลน เขาเข้าไปพูดว่า “อย่าฆ่าบรรดาผู้มีปรีชาของกรุงบาบิโลนเลย แต่จงนำข้าพเจ้าเข้าไปเฝ้ากษัตริย์เถิด ข้าพเจ้าจะทำนายพระสุบินให้ทรงทราบ” 25อารีโอคจึงรีบนำดาเนียลเข้าเฝ้ากษัตริย์ กราบทูลว่า “ข้าพเจ้าพบชายคนหนึ่งในหมู่ผู้ที่ถูกจับเป็นเชลยมาจากแคว้นยูดาห์ เขาจะทำนายพระสุบินให้ทรงทราบ” 26กษัตริย์จึงตรัสถามดาเนียล ซึ่งมีอีกชื่อหนึ่งว่าเบลเทชัสซาร์ดังนี้ “ท่านจะเล่าว่าเราได้ฝันเห็นอะไร และทำนายฝันให้เราได้ไหม” 27ดาเนียลทูลตอบว่า “ความลับที่พระราชาทรงถามให้อธิบายนั้นไม่มีผู้มีปรีชา ผู้วิเศษ โหราจารย์ หรือหมอดูจะอธิบายได้ 28แต่มีพระเจ้าบนสวรรค์ ผู้ทรงเปิดเผยความลับทั้งหลายได้ พระองค์ทรงแจ้งให้พระราชาเนบูคัดเนสซาร์ทรงทราบสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต นี่คือสิ่งที่ทรงเห็นในพระสุบิน ขณะที่บรรทมหลับบนพระแท่น”h
    29”ข้าแต่พระราชา เมื่อพระองค์บรรทมบนพระแท่น ก็ทรงคิดถึงเรื่องในอนาคต และพระเจ้าผู้ทรงเปิดเผยความลับมีพระประสงค์จะแจ้งให้พระราชาทรงทราบสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต 30พระเจ้าทรงเปิดเผยความลับนี้แก่ข้าพเจ้า มิใช่เพราะข้าพเจ้ามีปรีชาเหนือกว่ามนุษย์ทั้งหลาย แต่เพื่อข้าพเจ้าจะได้ทำนายพระสุบิน และพระองค์จะทรงทราบความคิดที่รบกวนพระทัย”
    31”ข้าแต่พระราชา ในนิมิตพระองค์ทอดพระเนตรเห็นรูปปั้นขนาดใหญ่มากตั้งอยู่เฉพาะพระพักตร์ รูปนั้นส่องแสงแรงกล้าดูน่ากลัว 32เศียรของรูปทำด้วยทองคำบริสุทธิ์ อกและแขนทำด้วยเงิน ท้องและโคนขาทำด้วยทองสัมฤทธิ์ 33ขาทำด้วยเหล็ก ส่วนเท้าทำด้วยเหล็กปนดินเผา 34ขณะที่กำลังทอดพระเนตรอยู่นั้น หินก้อนหนึ่งหลุดออกมาจากภูเขา มิใช่ด้วยมือของมนุษย์iมาปะทะรูปปั้นนั้นที่เท้าซึ่งทำด้วยเหล็กปนดินเผา ทำให้เท้านั้นแตกเป็นชิ้นๆ 35แล้วทั้งเหล็กปนกับดินเผา ทองสัมฤทธิ์ เงิน และทองคำ ต่างก็แหลกละเอียดเหมือนแกลบบนลานนวดข้าวในฤดูร้อน ลมก็พัดมันไป ไม่ทิ้งร่องรอยไว้เลย ส่วนหินก้อนที่ปะทะรูปนั้นก็กลายเป็นภูเขาใหญ่ ขยายไปทั่วแผ่นดิน 36นี่คือพระสุบิน บัดนี้ข้าพเจ้าทั้งหลายจะทำนายพระสุบินให้พระราชาทรงทราบ”
    37”ข้าแต่พระราชา พระองค์ทรงเป็นจอมกษัตริย์ พระเจ้าแห่งสวรรค์ประทานราชอาณาจักร อานุภาพ พลังและพระเกียรติยศjแด่พระองค์ 38และทรงมอบมนุษย์ สัตว์ในทุ่งนาและนกในอากาศ ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด ไว้ใต้อำนาจของพระองค์ ให้ทรงปกครองทุกสิ่ง พระองค์คือเศียรทำด้วยทองคำ 39ต่อจากพระองค์จะมีอีกราชอาณาจักรหนึ่ง ด้อยกว่าราชอาณาจักรของพระองค์ ขึ้นมาแทน แล้วจะมีราชอาณาจักรที่สามทำด้วยทองสัมฤทธิ์ ซึ่งจะปกครองทั่วแผ่นดิน 40ต่อจากนั้นจะมีราชอาณาจักรที่สี่ซึ่งแข็งเหมือนเหล็ก เหล็กทุบทุกสิ่งให้แตกเป็นชิ้นๆฉันใด ราชอาณาจักรนั้นก็จะทำลายอาณาจักรอื่นๆให้แหลกฉันนั้น 41ดังที่พระองค์ทรงเห็น เท้าและนิ้วเท้าkของรูปนั้นเป็นดินเผาปนเหล็ก หมายความว่าราชอาณาจักรนั้นจะไม่เป็นหนึ่งเดียวกัน แต่จะมีความแข็งของเหล็กอยู่บ้าง เพราะมีเหล็กปนกับดินเผา ดังที่ทรงเห็น 42นิ้วเท้าเป็นเหล็กปนดินเผาฉันใด ราชอาณาจักรนั้นก็จะแข็งบ้าง เปราะบางบ้างฉันนั้น 43ที่พระองค์ทรงเห็นเหล็กปนดินเผา หมายความว่ากษัตริย์จะมีความสัมพันธ์กันด้วยการสมรสl แต่จะไม่รวมกันเป็นหนึ่งเดียว เหมือนกับเหล็กที่ไม่รวมเป็นหนึ่งเดียวกับดินเผา 44ในรัชสมัยของกษัตริย์เหล่านี้ พระเจ้าแห่งสวรรค์จะทรงตั้งราชอาณาจักรหนึ่งขึ้น ซึ่งจะไม่มีวันถูกทำลาย และจะไม่ตกอยู่ใต้อำนาจของชนชาติอื่น ราชอาณาจักรนี้จะทำลายราชอาณาจักรอื่นๆทั้งหมดให้แหลกละเอียดจนสิ้นเชิง และจะคงอยู่ตลอดไป 45นี่คือความหมายของหินที่พระองค์ทรงเห็นหลุดออกมาจากภูเขามิใช่ด้วยมือของมนุษย์ ซึ่งทำให้เหล็ก ทองสัมฤทธิ์ ดินเผา เงิน และทองคำแตกเป็นชิ้นๆ พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ทรงเปิดเผยให้พระราชาทรงทราบว่าอะไรจะเกิดขึ้นตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป พระสุบินนี้เป็นความจริง และคำทำนายพระสุบินก็เชื่อถือได้”

กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ทรงยืนยันความเชื่อถึงพระเจ้า
    46กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ทรงกราบลงพระพักตร์จรดพื้น คารวะดาเนียล และรับสั่งให้นำเครื่องบูชาและเครื่องหอมมาให้ดาเนียล 47กษัตริย์ตรัสกับดาเนียลว่า “แน่ทีเดียว พระเจ้าของท่านเป็นพระเจ้าของเทพเจ้าทั้งหลาย และทรงเป็นเจ้านายของกษัตริย์ทั้งปวง ทรงเป็นผู้เปิดเผยความลับนี้ เพราะท่านเปิดเผยความลับนี้ได้” 48แล้วกษัตริย์ประทานเกียรติยศแก่ดาเนียล และประทานของกำนัลมีค่ามากมายแก่เขาด้วย ทรงแต่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองแคว้นบาบิโลนทั้งหมด และเป็นหัวหน้าของบรรดาผู้มีปรีชาแห่งกรุงบาบิโลน 49ดาเนียลทูลขอกษัตริย์ให้ทรงแต่งตั้งชัดรัค เมชาคและอาเบดเนโกเป็นผู้ปกครองแคว้นบาบิโลน ดาเนียลเป็นที่ปรึกษาของกษัตริย์อยู่ในราชสำนักต่อไป