แผนกคริสตศาสนธรรม อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ

CATECHETICAL CENTER OF BANGKOK ARCHDIOCESE

thzh-CNenfritjako

วันศุกร์ สัปดาห์ที่ 31 เทศกาลธรรมดา

พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญลูกา (ลก 16:1-8)                                                            

เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์อีกว่า “เศรษฐีผู้หนึ่งมีผู้จัดการดูแลผลประโยชน์คนหนึ่ง มีผู้มาฟ้องว่าผู้จัดการคนนี้ผลาญทรัพย์สินของนาย เศรษฐีจึงเรียกผู้จัดการมาถามว่า ‘เรื่องที่เราได้ยินเกี่ยวกับเจ้าเป็นอย่างไร จงทำบัญชีรายงานการจัดการของเจ้า เพราะเจ้าจะไม่ได้เป็นผู้จัดการอีกต่อไป’ ผู้จัดการจึงคิดว่า ‘ฉันจะทำอย่างไร นายจะไล่ฉันออกจากหน้าที่ผู้จัดการแล้ว จะไปขุดดินก็ทำไม่ไหว จะไปขอทานก็อายเขา ฉันรู้แล้วว่าจะทำอย่างไรเพื่อว่าเมื่อฉันถูกไล่ออกจากหน้าที่ผู้จัดการแล้ว จะมีคนรับฉันไว้ในบ้านของเขา’ เขาจึงเรียกลูกหนี้ของนายเข้ามาทีละคน ถามคนแรกว่า ‘ท่านเป็นหนี้นายข้าพเจ้าเท่าไร’ ลูกหนี้ตอบว่า ‘เป็นหนี้น้ำมันมะกอกเทศหนึ่งร้อยถัง’ ผู้จัดการจึงบอกว่า ‘นำใบสัญญาของท่านมา นั่งลงเร็วๆ เขียนแก้เป็นห้าสิบถัง’ แล้วเขาถามลูกหนี้อีกคนหนึ่งว่า ‘แล้วท่านล่ะ เป็นหนี้อยู่เท่าไร’ เขาตอบว่า ‘เป็นหนี้ข้าวสาลีหนึ่งร้อยกระสอบ’ ผู้จัดการจึงบอกว่า ‘เอาใบสัญญาของท่านมาแล้วเขียนแก้เป็นแปดสิบกระสอบ’ นายนึกชมผู้จัดการทุจริตคนนั้นว่า เขาทำอย่างเฉลียวฉลาด ทั้งนี้ก็เพราะบุตรของโลกนี้มีความเฉลียวฉลาดในการติดต่อกับคนประเภทเดียวกันมากกว่าบุตรของความสว่าง”


ลก 16:1-15  ผู้จัดการอยุติธรรมในอุปมาเรื่องนี้ เป็นคนเกียจคร้านและไม่ซื่อสัตย์ และเมื่อต้องเผชิญหน้ากับจุดจบ เขาจัดการกับบัญชีเจ้านายของเขา โดยการเจรจาลดยอดคงเหลือกับลูกหนี้ของเจ้านาย สิ่งนี้ทำให้เจ้านายของเขานั้นประทับใจ ไม่ใช่เพราะเป็นการแก้ไขงานที่ไร้ประสิทธิภาพก่อนหน้านี้ของผู้จัดการ แต่เพราะแสดงถึงความเจ้าเล่ห์เพทุบายในการแก้ปัญหาเรื่องผลประโยชน์ชั่วคราวที่จะต้องสูญเสียไปในไม่ช้า พระคริสตเจ้าทรงเล่าเรื่องนี้เพื่อย้ำเตือนกับบรรดาศิษย์ของพระองค์ว่า สิ่งของฝ่ายโลกนั้นจะถูกพรากจากเราไปโดยความตาย ดังนั้นเขาจะต้องใช้สิ่งของๆ โลกนี้อย่างเป็นประโยชน์ที่สุด สำหรับชีวิตหลังความตาย กล่าวคือในทางที่จะนำไปสู่ความรอดพ้น  ผู้จัดการ: ตำแหน่งระดับสูงของผู้รับใช้  ซึ่งทำหน้าที่จัดการทรัพย์สิน บรรดาคริสตชนถูกเรียกให้เป็นผู้จัดการของสิ่งสร้างทั้งมวลด้วยเช่นเดียวกัน

CCC ข้อ 952 “ทุกสิ่งเป็นของส่วนรวมสำหรับพวกเขา” (กจ 4:32) “คริสตชนไม่มีอะไรเลยที่เป็นของตนจริงๆ เขาต้องไม่ถือว่าสิ่งที่เขามีร่วมกับคนอื่นทุกคนเป็นสมบัติของตน ดังนั้นเขาจึงต้อง เตรียมพร้อมและกระตือรือร้นที่จะช่วยเหลือเพื่อนพี่น้องที่ขัดสน” คริสตชนเป็นผู้จัดการทรัพย์สินขององค์พระผู้เป็นเจ้า

(จากหนังสือ THE DIDACHE BIBLE with commentaries based on the Catechism of the Catholic Church, Ignatius Bible Edition)