แผนกคริสตศาสนธรรม อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ

CATECHETICAL CENTER OF BANGKOK ARCHDIOCESE

thzh-CNenfritjako

นิทาน เต่าทองจอมโกหก
 
ในสวนดอกไม้แห่งหนึ่ง  มีสัตว์อาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก หนึ่งในนั้นก็มีแมลงเต่าทองอยู่ด้วย    เต่าทองเป็นสัตว์ที่มีสีสันสวยงามโดยเฉพาะปีกของมัน    วันหนึ่งเจ้าแมลงเต่าทองบินมาเล่นตรงริมน้ำกับเจ้าตั๊กแตน    เจ้าตั๊กแตนสังเกตเห็นปีกของเต่าทองมีสีสันสวยงามมากจึงอยากมีปีกสวยอย่างเต่าบ้าง จึงถามว่า “เต่าทองจ๊ะทำไมปีกเธอจึงสวยจัง ฉันอยากมีปีกสีสวยเหมือนเธอ”    เต่าทองตอบว่า “ฉันเอากลีบดอกชบามาและเอาเมล็ดงามาโรยบนกลีบดอกชบา หลังจากนั้นฉันก็เอากลีบดอกชบามาห่อตัวและนอนอาบแดด”    ตั๊กแตนได้ยินดังนั้นก็อยากทำตามบ้างจึงทำตามที่เต่าทองบอก
จนเวลาผ่านไปนานมาก    เพื่อน ๆ ของตั๊กแตน  ได้แก่  จิ้งหรีด  แมลงปอ ด้วง  ผึ้ง รู้สึกเป็นห่วงจึงตกลงว่าจะออกตามหาตั๊กแตน เพราะถามใครก็ไม่มีใครรู้  ไม่มีใครเห็น    จนกระทั่งเดินไปเจอเจ้าเต่าทองจึงถามเต่าทองว่า “เต่าทองเจ้าเห็นตั๊กแตนเพื่อนรักของพวกฉันหรือเปล่า”    เต่าทองบอกว่า “โน่นเพื่อนเธอนอนอาบแดดอยู่ริมสระน้ำ”    จิ้งหรีดพูด “แล้วตั๊กแตนไปนอนอยู่ตรงนั้นได้อย่างไร”
เต่าทองพูด “ตั๊กแตนเขาอยากมีปีกสวยเหมือนฉัน ฉันสงสารเลยโกหกเขาไป ไม่คิดว่าเขาจะเชื่อที่ฉันพูด ช่วยไม่ได้”
จิ้งหรีดและเพื่อน ๆ ได้ยินดังนั้นจึงรู้สึกโกรธมาก แล้วรีบเข้าไปปลุกเจ้าตั๊กแตน
“ตั๊กแตนตื่นได้แล้ว พวกเรามาช่วยเธอ”
ตั๊กแตน “ข้าตื่นไม่ไหวแล้ว ไม่รู้เป็นอะไรปวดหัวมากเลย”
เพื่อน ๆ จับดูตัวตั๊กแตนร้อนมาก  สงสัยจะไม่สบาย    จึงช่วยกันพยุงกลับไปส่งที่บ้านของตั๊กแตน  พอไปถึงปรากฏว่าไข้สูงมาก    ทุกคนเลยช่วยกันดูแลตั๊กแตน    หลังจากตั๊กแตนหายป่วย  ตั๊กแตนรู้สึกโกรธเจ้าเต่าทองมากจึงไม่ยอมคุยและเล่นด้วยกับเต่าทอง    เต่าทองรู้สึกผิดต่อตั๊กแตนมากจึงรีบหาของที่ตั๊กแตนชอบกิน  นั่นก็คือ ยอดอ่อนของหญ้าไปฝากตั๊กแตน  พร้อมกับคำขอโทษ  และสัญญาว่า “ต่อไปนี้จะไม่โกหกอีกแล้วจ้า” ตั๊กแตนก็ให้อภัยและกลับมาเป็นเพื่อนเล่นกันเหมือนเดิม