สิ่งซึ่งพระบัญญัติในพันธสัญญาเดิมมีนั้นหมายความว่าอย่างไร
ในพระบัญญัติ (โตราห์) และชิ้นที่สำคัญ คือ พระบัญญัติสิบประการ (บัญญัติ 10 ประการ) เป็นน้ำพระทัยของพระเจ้าที่ทรงแสดงกับประชาชนชาวอิสราเอล  ตามด้วยโตราห์สำหรับชาวอิสราเอล เป็นวิธีที่สำคัญสู่การช่วยให้รอดพ้น คริสตชนทราบว่าพระบัญญัติบอกว่าอะไรที่ควรจะกระทำ อย่างไรก็ตาม พวกเขายังทราบด้วยว่าไม่ใช่พระบัญญัติที่ช่วยเราให้รอดพ้น (1963-964, 1981-1982)

มนุษย์ทุกคนมีประสบการณ์ในการพบว่ามีบางอย่างเป็นสิ่งดี กล่าวคือ “บัญญัติ” แต่เขาไม่มีแรงที่จะกระทำให้สำเร็จ มันยากเกินไป บางคนรู้สึกว่า “ทำอะไรไม่ถูก” (รม 8:3 และ รม 7:14-25)  บางคนมองพระบัญญัติ และรู้สึกว่ายอมจำนนต่อบาป และโดยทางพระบัญญัติจึงกลายเป็นสิ่งที่ชัดเจนขึ้นอย่างแม่นยำว่า เป็นการเร่งด่วนเพียงใดที่เราต้องพึ่งพาพละกำลังภายในเพื่อที่จะกระทำตามพระบัญญัติ ด้วยเหตุนี้พระบัญญัติจึงเป็นสิ่งดีและมีความสำคัญดังที่เป็นอยู่ เป็นเพียงการเตรียมทางเพื่อความเชื่อในการช่วยให้รอดพ้นของพระเจ้า  349

“ผู้ใดละเมิดธรรมบัญญัติเพียงข้อเดียว แม้เล็กน้อยที่สุดและสอนผู้อื่นให้ละเมิดด้วย จะได้ชื่อว่าเป็นผู้ต่ำต้อยที่สุดในอาณาจักรสวรรค์ ส่วนผู้ที่ปฏิบัติและสอนผู้อื่นให้ปฏิบัติด้วย จะได้ชื่อว่าเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในอาณาจักรสวรรค์”
มัทธิว 5:19

ท่านเป็นบุตรของพระหรรษทาน  ถ้าพระเจ้าทรงประทานพระหรรษทานให้ท่าน เพราะท่านได้รับมาเปล่าๆ ท่านจึงควรรักโดยสมัครใจ มิใช่รักพระเจ้าเพื่อได้รับรางวัล จงให้พระเจ้าเป็นรางวัลของท่าน
นักบุญออกัสติน
(354-430)