ทำไมพระเยซูเจ้าจึงทรงกระทำอัศจรรย์
     อัศจรรย์ที่พระเยซูเจ้าทรงกระทำนั้น เป็นเครื่องหมายว่า พระอาณาจักรของพระเจ้าเริ่มต้นแล้ว อัศจรรย์เหล่านี้แสดงถึงความรักของพระองค์ต่อมนุษย์ชาติ และเป็นการรับรองพันธกิจของพระองค์อีกครั้ง (547-550)

    อัศจรรย์ของพระเยซูเจ้าไม่ใช่การแสดงอำนาจของพระองค์ด้วยการแสดงมายากล พระองค์ทรงเปี่ยมด้วยอานุภาพแห่งการเยียวยารักษาด้วยความรักของพระเจ้าโดยทางการทำอัศจรรย์ พระองค์ทรงแสดงว่าพระองค์คือพระเมสสิยาห์ และพระอาณาจักรของพระเจ้าเริ่มต้นในพระองค์ ดังนั้น จึงเป็นไปได้ที่จะสัมผัสรุ่งอรุณของโลกใหม่ พระองค์ทรงปลดปล่อยผู้คนให้เป็นอิสระจากความหิวโหย (ยน 6 : 5-15) ความอยุติธรรม (ลก 19 : 8) ความเจ็บป่วยและความตาย (มธ 11 : 5) โดยอาศัยการขับไล่ปีศาจ พระองค์ทรงมีชัยชนะเหนือ “เจ้านายแห่งโลกนี้” (หมายถึงซาตาน) (ยน 12 : 31) อย่างไรก็ตาม พระเยซูเจ้ามิได้ทรงนำเอาความทุกข์และความชั่วร้ายทั้งหมดออกไปจากโลกนี้ สิ่งที่พระองค์ทรงมุ่งมั่นประการแรก คือ ให้มนุษย์พ้นจากความเป็นทาสของบาป ความกังวลห่วงใยหลักของพระองค์ คือ ความเชื่อ ซึ่งพระองค์ทรงเรียกร้อง เมื่อพระองค์ทรงกระทำอัศจรรย์ ->241-242

“พวกเขาต่างประหลาดใจมาก กล่าวว่า คนคนนี้ทำสิ่งใดดีทั้งนั้น เขาทำให้คนหูหนวกกลับได้ยิน และคนใบ้กลับพูดได้” (มก 7 ซ 37)
“พระบิดาทรงส่งเรามาฉันใด เราก็ส่งท่านทั้งหลายไปฉันนั้น” (ยน 20 : 21ข)
“เมื่อบุคคลหนึ่งได้รับพระหรรษทาน ที่จะมีประสบการณ์กับพระเจ้า เหมือนประสบการณ์ที่บรรดาอัครสาวกได้รับเมื่อพระเยซูเจ้าแสดงพระองค์อย่างรุ่งโรจน์ นั่นหมายความว่า เขาได้ลิ้มรสความสุขแห่งสรวงสวรรค์ล่วงหน้า โดยทั่วไปมักจะเป็นประสบการณ์สั้นๆ ซึ่งบางครั้งพระเจ้าทรงประทานให้โดยเฉพาะอย่างยิ่งก่อนการทดลองที่ยากลำบาก” สมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ ที่ 16 (12 มีนาคม 2006)