แผนกคริสตศาสนธรรม อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ

CATECHETICAL CENTER OF BANGKOK ARCHDIOCESE

thzh-CNenfritjako

พระเจ้าพระบิดา บ่อเกิดและที่มาของพระวาจา


20.    แผนการเปิดเผยเริ่มต้นและเกิดจากพระเจ้าพระบิดา “พระวาจาของพระองค์สร้างท้องฟ้า ลมจากพระโอษฐ์สร้างดวงดาวที่ประดับประดาอยู่บนนั้น” (สดด 33:6) พระองค์ “ทรงฉายแสงเพื่อส่องสว่างให้เรามีความรู้ถึงพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้า พระสิริรุ่งโรจน์นี้ปรากฏอยู่บนพระพักตร์ของพระคริสตเยซู” (2 คร 4:6; เทียบ มธ 16:17; ลก 9:29)
    พระเจ้าซึ่งทรงเป็นบ่อเกิดของการเปิดเผย ทรงสำแดงพระองค์เป็นพระบิดาในองค์พระบุตร ผู้ทรงเป็น “พระวจนาตถ์ผู้ทรงรับธรรมชาติมนุษย์” (เทียบ ยน 1:14) พระบุตรเสด็จมาเพื่อปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระบิดาผู้ทรงส่งพระองค์มา (เทียบ ยน 4:34) พระเจ้าทรงทำให้แผนการของพระองค์สำหรับมนุษยชาติสำเร็จไป พระองค์ทรงทำให้แผนการนี้สำเร็จไปบ้างแล้วอาศัยวาจาของบรรดาประกาศก และการอัศจรรย์ในการเนรมิตสร้างและในประวัติศาสตร์ของประชากรของพระองค์ และในประวัติศาสตร์ของมวลมนุษย์ การเปิดเผยนี้ของพระเจ้าพระบิดาถึงจุดยอดเมื่อพระบุตรทรงส่งพระผู้บรรเทา (เทียบ ยน 14:16) คือองค์พระจิตของพระบิดาและพระบุตร พระจิตนี้ทรง “นำเราไปสู่ความจริงทั้งมวล” (ยน 16:13)
    พระสัญญาทั้งปวงของพระเจ้าสำเร็จลงในพระเยซูคริสตเจ้า (เทียบ 2 คร 1:20) มนุษย์ทุกคนจึงมีโอกาสเดินตามหนทางที่นำไปหาพระบิดาได้ (เทียบ ยน 14:6) “เพื่อพระเจ้าจะได้เป็นทุกสิ่งในทุกคน” (1 คร 15:28)

21.    ไม้กางเขนของพระคริสตเจ้ายังแสดงให้เห็นอีกว่า พระเจ้าอาจทรงใช้ความเงียบตรัสได้ด้วย ความเงียบของพระเจ้าซึ่งเป็นประสบการณ์ว่าพระเจ้าทรงอยู่ห่างไกล เป็นช่วงเวลาสำคัญยิ่งในการเดินทางในโลกนี้ของพระบุตรของพระเจ้า พระวจนาตถ์ผู้ทรงรับธรรมชาติมนุษย์. เมื่อทรงถูกตรึงแขวนอยู่บนไม้กางเขน พระองค์ทรงเปล่งเสียงร้องแสดงความทุกข์ซึ่งเกิดมาจากความเงียบนี้ว่า “ข้าแต่พระเจ้า ข้าแต่พระเจ้า ทำไมพระองค์จึงทรงทอดทิ้งข้าพเจ้าเล่า” (มก 15:34; มธ 27:46) เมื่อทรงดำเนินในความเชื่อฟังจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต กำลังจะสิ้นพระชนม์อย่างไร้เกียรติ พระเยซูเจ้าทรงร้องเรียกหาพระบิดา ทรงมอบพระองค์แก่พระบิดาขณะกำลังสิ้นพระชนม์เมื่อทรงผ่านจากชีวิตนี้ไปยังชีวิตนิรันดรโดยร้องเสียงดังว่า “พระบิดาเจ้าข้า ข้าพเจ้ามอบจิตของข้าพเจ้าไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์” (ลก 23:46)
    ประสบการณ์นี้ของพระเยซูเจ้าสะท้อนสถานสภาพของมนุษย์ ที่เมื่อได้ฟังและยอมรับพระวาจาของพระเจ้าแล้ว ต้องพบกับความเงียบของพระองค์ด้วย บรรดานักบุญและผู้เพ่งฌานหลายท่านได้มีประสบการณ์นี้ ซึ่งก็ยังพบได้ในชีวิตของผู้มีความเชื่อในปัจจุบันนี้ด้วย ความเงียบของพระเจ้าทำให้พระวาจาดำรงอยู่ต่อไป ในช่วงเวลาที่มืดมิดนี้พระองค์ยังตรัสต่อไปในความเงียบที่ลึกลับของพระองค์ ดังนั้น ในกระบวนการเปิดเผยของคริสตศาสนา ความเงียบจึงนับได้ว่าเป็นการตรัสพระวาจาของพระเจ้าอย่างพิเศษวิธีหนึ่งด้วย