เครื่องหมายที่บ่งบอกความศรัทธาจอมปลอมต่อพระแม่มารีย์

หนังสือ True Devotion to Mary เขียนโดยนักบุญหลุยส์ มารี กรีญอง เดอ มงฟอร์ต ในบทที่ 3 ของภาคที่ 1 ทางเลือกความศรัทธาต่อพระมารดา (Choice of True Devotion to the Blessed Virgin) ท่านนักบุญได้เขียนว่า เครื่องหมายอะไรคือความศรัทธาจอมปลอมที่มีต่อพระมารดามารีย์ และเครื่องหมายอะไรที่บ่งบอกว่าเป็นความศรัทธาที่แท้จริงที่มีต่อพระมารดามารีย์
    “เครื่องหมายที่บ่งบอกความเลื่อมใสศรัทธาปลอม” ท่านนักบุญได้เขียนว่า มีเครื่องหมาย 7 อย่างที่บ่งบอกว่าเป็นความศรัทธาปลอมต่อพระแม่มารีย์

1. ศรัทธาที่ชอบติและวิจารณ์ (Critical Devotees)
    คนศรัทธาที่ชอบติ ได้แก่ ผู้ศรัทธาที่เป็นผู้รู้ถือดี เขามักจะติผู้ศรัทธาอย่างซื่อ ๆ ต่อพระแม่มารีย์ไปทุกเรื่อง เช่น ชอบถือสายประคำแกว่งไปแกว่งมา สงสัยเกี่ยวกับอัศจรรย์ของแม่พระที่พระศาสนจักรรับรอง คนที่ไหว้รูปพระแม่มารีย์ เหตุผลที่ผู้ศรัทธามักจะติความศรัทธาของผู้อื่น ท่านนักบุญได้ให้เหตุผลไว้ว่า เพราะความศรัทธาของผู้อื่นไม่ตรงกับรสนิยมของเขา

ใจของพระเจ้าผู้ทรงเป็นพระบิดา
    ที่พระเยซูเจ้าทรงรู้สึกและมีท่าทีอย่างนั้น เพราะพระองค์ทรงรู้จักใจของพระพระเจ้าพระบิดา พระเยซูเองทรงได้รับความรักที่ไม่มีขีดจำกัดจากพระบิดา ทรงมีประสบการณ์ในเรื่องนี้ ทรงเป็นพยานพิสูจน์ให้เราเห็นตลอดชีวิตของพระองค์
    สำหรับพระเยซู พระเจ้าทรงเป็นเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์และโลก (มัทธิว 11:25) ทรงเป็นกษัตริย์และผู้พิพากษา (มัทธิว 18:23) ทรงเป็นผู้ที่รู้เห็นทุกสิ่งทุกอย่าง (มัทธิว 18:23)โดยเฉพาะทรงมีพระลักษณะพิเศษที่เป็นพื้นฐานคือ ทรงเป็นพระเจ้าผู้ประเสริฐ (มาระโก 10:18) พระเจ้าของพระเยซูทรงดีเลิศ ทรงเลี้ยงนกในอากาศ ทรงให้ทุ่งนามีดอกไม้เพื่อตกแต่งให้งดงาม (มัทธิว 6:26-30) เหนือสิ่งอื่นใด ทรงจดจำรายละเอียดของมนุษย์ทุกคนไว้ในใจของพระองค์ แม้ว่าผมของเขาจะร่วงไปเส้นหนึ่งของพระองค์ก็ทรงทราบ (ลูกา 12:7)

ท่าทีภายในจิตใจของพระเยซูเจ้า
พระเมตตาของพระเยซูไม่มีขีดจำกัด พระองค์ทรงแสดงพระเมตตาล้ำลึกต่อทุกคน โดยเฉพาะคนยากจน คนเป็นโรคร้าย คนที่ถูกสังคมกดขี่ ดูถูกดูหมิ่น ทอดทิ้งหรือขับไล่ เมื่อคนป่วยเป็นโรคเรื้อนได้ยินว่าพระองค์ทรงมีฤทธิ์อำนาจรักษาโรคได้อย่างน่าอัศจรรย์ พวกเขาพากันมาหาพระองค์ทูลขอให้ทรงรักษา พระเยซูทรงยื่นพระหัตถ์ถูกต้องคนนั้น ด้วยความเมตตาสงสาร(มาระโก ๑:๔๐-๔๒) พระองค์ไม่ทรงสนใจธรรมบัญญัติที่ห้ามคนอิสราเอลแตะต้องคนเป็นโรคเรื้อน แต่ทรงกลับทรงเมตตาสงสาร คนที่ถูกสังคมรังเกียจ และคงจะเป็นครั้งแรกในชีวิตของชายโรคเรื้อนที่ได้รับการสัมผัสแตะต้องจากมือสะอาดปราศจากโรคร้ายของมนุษย์ด้วยกัน เขาคงจะรู้สึกว่าเป็นครั้งแรกในชีวิตที่มีคนคนหนึ่งรักและปกป้องเขา ขณะที่เขามองดูสายพระเนตรของพระเยซู เขาคงจะรู้สึกถึงความรักของพระเจ้าที่ทรงมีต่อคนน่าสังเวชอย่างเขา พระเยซูทรงสำแดง พระเมตตาแก่คนบาปและคนอ่อนแอทุกคน พระองค์ทรงยอมให้หญิงคนหนึ่งซึ่งเคยเป็นหญิงคนชั่วร้องไห้น้ำตาไหลเปียกพระบาทเล้วเอาผมของตนเองเช็ดและจูบพระบาทของพระองค์ (ลูกา 7:38)

บัญญัติ 10 ประการ เพื่อการมีสันติภาพในครอบครัว
1. จงซื่อสัตย์ต่อพระวาจาพระเจ้า รักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง
2. จงรักและไว้ใจตนเองและครอบครัวของตน เพื่อสร้างสภาพแวดล้อมแห่งความรักและสันติภาพขึ้นรอบๆ ตนเอง
3. จงให้เวลาเล่นกับลูกๆ และแบ่งปันช่วงเวลาที่แสนวิเศษกับครอบครัว เพราะเด็กๆเรียนรู้ได้ดีที่สุดในสภาพแวดล้อมที่สนุกสนานและเป็นกันเอง

คำสอนของพระเยซู
    แล้วจู่ๆ ในสังคมอย่างนี้ก็มีเสียงหนึ่งที่ไม่เคยมีใครได้ยินดังก้องไปทั่วว่า  “เวลากำหนดมาถึงแล้วและแผ่นดินของพระเจ้าก็มาใกล้แล้ว จงกลับใจเสียใหม่”   (มาระโก  ๑:๑๕)  เสียงตรัสของพระเยซูที่ว่า “พระเจ้าทรงส่งเรามา  เราอยู่กับพวกท่าน  พระเจ้าก็อยู่กับพวกท่าน”  แสดงให้เห็นว่าพระองค์เป็นใคร  มีพระลักษณะอย่างไร
    สำหรับพระเยซู  พระเจ้าคือทั้งสิ้นในชีวิตของพระองค์  เพราะฉะนั้นสำหรับพระเยซูมนุษย์คือทั้งสิ้นในชีวิตของพระองค์เช่นเดียวกัน  ทุกชีวิตสำหรับพระองค์มีคุณค่ามหาศาล  ความรักที่มีต่อมนุษย์ของพระองค์ไม่มีขอบเขตจำกัด  ไม่ว่าจะต่ำต้อย   ยากจน  ไม่มีความรู้  หรือเป็นคนบาปแค่ไหน  ทุกคนมีคุณค่าเหมือนกันหมด  พระวจนะของพระเยซูที่ว่า  “วันสะบาโตนั้นทรงตั้งไว้เพื่อมนุษย์”  (มาระโก  ๒:๒๗)  ทำให้เราเห็นได้ว่าสำหรับพระองค์มนุษย์สำคัญกว่าระเบียบ  พิธีการ  ขนบธรรมเนียม  ประเพณี  หรือข้อห้ามใดๆ ทั้งสิ้น

สังคมอิสราเอลสมัยพระเยซู
    พระเยซูทรงบังเกิดท่ามกลางชนชาติอิสราเอล  ทรงเสด็จมาเพื่อให้พระประสงค์ของพระเจ้าของอิสราเอลสำเร็จสมบูรณ์ยิ่งกว่าใครอื่นทั้งสิ้น  (ยอห์น   ๔:๓๔)  ใครก็ตามที่ปรารถนาจะเข้าใจเรื่องของพระองค์จำเป็นต้องเรียนรู้สาเหตุที่พระเยซูทรงต้องต่อสู้กับบรรดาผู้มีอำนาจทางการเมืองและทางสังคมของคนอิสราเอล  และต้องเรียนรู้ว่าทำไมจึงทรงต้องถูกประหารทั้งๆ  ที่เสด็จมาประกาศข่าวประเสริฐได้สามปีเท่านั้น
    เราเรียนรู้สภาพความเป็นไปทางสังคมของอิสราเอลสมัยพระเยซูได้จากเอกสารทางประวัติศาสตร์ที่มีอยู่จนทุกวันนี้  ในสมัยนั้นผู้มีอำนาจปกครองสูงสุดของอิสราเอลตอนใต้คือปีลาตเจ้าเมืองชาวโรมัน ส่วนทางตอนเหนือคือเฮโรด อันทิพัส  ซึ่งอยู่แคว้นกากิลี  ปีลาตเป็นเจ้าเมืองชาวโรมันที่ไม่ศรัทธาในศาสนาใดๆประวัติศาสตร์บอกเราว่าปีลาตมีชีวิตอยู่เพื่อสะสมทรัพย์สมบัติและแสวงหาแต่อำนาจ  เฮโรดก็เช่นเดียวกันเป็นกษัตริย์ผู้แสวงหาแต่ความสุขสำราญและกดขี่บีบคั้นประชาชนผู้อยู่ใต้อำนาจจักรวรรดิโรมันอย่างเหี้ยมโดยเฉพาะผู้ที่เป็นศัตรูทางการเมืองของตน

บทที่  ๑  พระเยซูผู้ที่เราเรียกว่าพระคริสต์
ความเชื่อ  และความหวังใจของชนชาติอิสราเอล
    พระเยซูทรงบังเกิดจากหญิงคนหนึ่งชื่อมารีย์  ซึ่งเป็นชาวเมืองนาซาเร็ธแห่งแคว้นกาลิลี  ทรงมีชีวิตในดินแดนแห่งหนึ่ง  ซึ่งปัจจุบันนี้ยังคงเป็นดินแดนของประเทศอิสราเอล  และในเวลานั้นผู้ที่อาศัยอยู่ที่นั่นส่วนมากก็เป็นชนชาติอิสราเอลเช่นเดียวกัน  เพียงแต่ในเวลานั้นประเทศอิสราเอลรวมทั้งประเทศอื่นๆในแถบทะเลเมดิเตอร์เรเนียนต่างก็ตกอยู่ใต้อำนาจการปกครองของจักรวรรดิโรมัน  คนโรมันประหลาดใจที่เห็นว่าศาสนาของชนชาติอิสราเอลไม่เหมือนกับศาสนาใดๆ  ที่ผู้คนในแถบทะเลเมดิเตอร์เรเนียนนับถือ  ชนชาติอื่นๆ  มีเทพเจ้ามากมายหลายองค์ให้นับถือบูชา  และเทพแต่ละองค์ก็มีเรื่องราวเล่าขานกันมากมาย  ลัทธิความเชื่อบางอย่างก็กล่าวถึงเทพเจ้าที่ดูเหลวไหลไม่ชวนเชื่อตามหลักวิชาปรัชญา  แต่พระเจ้าที่คนอิสราเอลสักการบูชากลับต่างไปจากบรรดาพระเจ้าของชนชาติเหล่านั้น

ชีวิตนิรันดร
ยอห์น 5:17-30
    พระเยซูตรัสว่า  “ผู้ที่ฟังวาจาของเรา  และมีความเชื่อในพระองค์ผู้ทรงส่งเรามา  ก็ย่อมมีชีวิตนิรันดร”  ยอห์นใช้คำว่าความเชื่อและชีวิตนิรันดรหลายครั้ง  นอกจากนี้  ยอห์นยังเน้นว่าความเชื่อนั่นเองคือชีวิตนิรันดร  หมายความว่า ชีวิตนิรันดรและความเชื่อเป็นสิ่งที่มาด้วยกัน  ทันทีที่เราเชื่อเราก็ได้รับชีวิตนิรันดร  ความรอดไม่มีเงื่อนไข  เพราะว่าเมื่อไรที่มนุษย์เชื่อในพระเจ้าและชีวิตนิรันดร  เมื่อนั้นเราก็ได้รับความรอด