ความทรมานและความตาย

    พระเยซูจึงทรงเลี้ยงอาหารค่ำมื้อสุดท้ายให้แก่อัครสาวก ระหว่างงานเลี้ยงพระองค์ทรงแสดงถึงการมีตัวตนอยู่อย่างแท้จริงของพระองค์ ด้วยพิธีกรรมแบบง่าย ๆ ทรงหยิบขนมปัง หักส่งให้เหล่าสาวก แล้วตรัสว่า “จงรับเถิด นี่เป็นกายของเรา” และในทำองเดียวกัน เมื่อการเลี้ยงอาหารค่ำเสร็จลง พระองค์ทรงหยิบถ้วยเหล้าองุ่นประทานแก่บรรดาศิษย์ตรัสว่า “จงรับไปดื่มให้ทั่วกันเถิด ด้วยว่านี่เป็นโลหิตของเราอันเป็นโลหิตแห่งพันธสัญญา” “จงทำอย่างนี้ให้เป็นที่ระลึกถึงเรา” (มัทธิว 26:26-30; มาระโก 14 : 22-24 ; ลูกา 22:17 – 20; 1โครินทร์ 11:24-25) พันธสัญญาใหม่ที่บรรดาประกาศกประกาศไว้ล่วงหน้า เกิดขึ้นและเป็นจริงแล้ว ณ เวลานั้น พระเยซูนั้นเองคือพันธสัญญาใหม่ สันติสุขและสามัคคีธรรมนิรันดรของพระเจ้ากับมนุษย์เกิดขึ้นโดยการเสียสละชีวิตของพระองค์ในคืนนั้นเองหลังจากงานเลี้ยงอาหารค่ำพระเยซูเสด็จไปสวนเกทเสมนีกับพวกอัครสาวก ณ ที่นั้นเมื่อความรู้สึกกลัวตายจู่โจมพระองค์ พระองค์ทรงกราบลงถึงดินและสวดภาวนาต่อพระเจ้าว่า “โอพระบิดา ของข้าพระองค์ ถ้าเป็นไปได้ขอให้ถ้วยนี้เลื่อนพ้นไปจากข้าพระองค์เถิด แต่อย่างไรก็ดี อย่าให้เป็นไปตามใจปรารถนาของข้าพระองค์ แต่ให้เป็นไปตามพระทัยของพระองค์” (มัทธิว 26:39) แม้ว่าพระเยซูจะทรงผ่านประสบการณ์ทุกข์ยากทุกประการ อย่างที่มนุษย์จะพึงได้รับมาแล้วในชีวิตก็ตาม การตายอย่างทรมานยังคงเป็นสิ่งที่น่าสยดสยองที่สุด แต่ไม่ว่าจะแค่ไหนอย่างไร พระองค์ยังคงสวดภาวนาว่า “พระบิดาให้เป็นไปตามพระทัยของพระองค์”

กิจกรรมศีลเจิมผู้ป่วย กิจกรรมที่ 4
ขอให้ครอบครัวช่วย
ภูมิหลัง
    บางครั้งคาทอลิกเฉลิมฉลองศีลเจิมผู้ป่วยในระหว่างพิธีบูชาขอบพระคุณ หลายวัดมีพิธีบูชาขอบพระคุณเพื่อโปรดศีลเจิมผู้ป่วยและผู้สูงอายุในเขตวัดของตน ทุกคนสามารถเข้าร่วมในพิธีบูชาขอบพระคุณเพื่อโปรดศีลเจิมผู้ป่วยได้ แม้มิได้เจ็บป่วย หรือดูแลผู้ป่วย บรรดาผู้ที่ปรารถนาจะรับศีลเจิมผู้ป่วยสามารถเข้าไปรับได้ นี่เป็นวิธีแสดงถึงการสนับสนุนให้กับชุมชนของวัด

การมหัศจรรย์ที่พระเยซูทรงกระทำ

พันธกิจแรกของพระเยซูมีอิทธิพลต่อผู้คนอย่างยิ่ง “คนทั้งปวงก็อัศจรรย์ใจ ด้วยการสอนของพระองค์ เพราะคำสอนของพระองค์ประกอบด้วยอำนาจ” (ลูกา 4:32) การอัศจรรย์ของพระเยซูดึงดูดประชาชนให้เข้าใกล้พระองค์ ในพระวรสารทั้ง 4 เล่ม มีเรื่องการอัศจรรย์ที่พระเยซูทรงกระทำมากมาย สำหรับคนในยุคปัจจุบันคงจะสงสัยเรื่องการอัศจรรย์พวกเขามักจะไม่เชื่อเรื่องเหล่านั้น แต่การอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นนั้น เป็นสิ่งที่ผู้คนที่มีชีวิตอยู่ในสมัยนั้นรู้เห็นเป็นพยาน เป็นสิ่งที่ผูกพันอยู่ในชีวิตของพวกเขาอย่างลึกซึ้ง เพราะฉะนั้นการอัศจรรย์กับชีวิตพระเยซูจึงเป็นเรื่องที่แยกออกจากกันไม่ได้ เมื่อพระเยซูทรงทำอัศจรรย์ครั้งแรก ชาวกาลิลีหมู่หนึ่งเห็นและเชื่อในพระองค์ (มาระโก1:45) แต่เมื่อบรรดาผู้ที่ต่อต้านพระองค์เห็นการอัศจรรย์พวกเขาบอกว่า “เขาขับผีออกได้ก็เพราะใช้อำนาจผีนั้น” (มาระโก 3:22) และในที่สุดเมื่อพระเยซูทรงตัดสินประหารชีวิต พวกผู้ใหญ่ของเมืองก็พูดว่า “ชายผู้นี้ทำสิ่งที่เป็นหมายสำคัญ (การอัศจรรย์) หลายประการ” (ยอห์น 11: 47) และเรื่องนี้เป็นสาเหตุหนึ่งของการประหารชีวิตพระองค์ด้วย เพื่อให้เข้าใจความหมายของการอัศจรรย์ที่พระเยซูทรงกระทำ เราจำเป็นต้องเข้าใจว่าการการอัศจรรย์เหล่านั้นเป็น “หมายสำคัญ” เป็นเหมือนสายฟ้าที่แลบไปในพริบตาท่ามกลางความมืดของเวลาดึก การอัศจรรย์คือหมายสำคัญ ที่พระเจ้าผู้บันดาลชีวิตทรงแสดงให้เห็นในพริบตาเดียวว่าทรงเป็นผู้อยู่เหนือความตาย โรคร้าย หรือความทุกข์ยากต่างๆ ซึ่งเป็นสัญญาณของความตาย และเป็นหมายสำคัญ ที่ทรงให้เราเห็นว่าพระองค์ทรงฟังคำพูดของมนุษย์และอยู่กับพวกเราเสมอ

เครื่องหมายที่บ่งบอกความศรัทธาจอมปลอมต่อพระแม่มารีย์

หนังสือ True Devotion to Mary เขียนโดยนักบุญหลุยส์ มารี กรีญอง เดอ มงฟอร์ต ในบทที่ 3 ของภาคที่ 1 ทางเลือกความศรัทธาต่อพระมารดา (Choice of True Devotion to the Blessed Virgin) ท่านนักบุญได้เขียนว่า เครื่องหมายอะไรคือความศรัทธาจอมปลอมที่มีต่อพระมารดามารีย์ และเครื่องหมายอะไรที่บ่งบอกว่าเป็นความศรัทธาที่แท้จริงที่มีต่อพระมารดามารีย์
    “เครื่องหมายที่บ่งบอกความเลื่อมใสศรัทธาปลอม” ท่านนักบุญได้เขียนว่า มีเครื่องหมาย 7 อย่างที่บ่งบอกว่าเป็นความศรัทธาปลอมต่อพระแม่มารีย์

1. ศรัทธาที่ชอบติและวิจารณ์ (Critical Devotees)
    คนศรัทธาที่ชอบติ ได้แก่ ผู้ศรัทธาที่เป็นผู้รู้ถือดี เขามักจะติผู้ศรัทธาอย่างซื่อ ๆ ต่อพระแม่มารีย์ไปทุกเรื่อง เช่น ชอบถือสายประคำแกว่งไปแกว่งมา สงสัยเกี่ยวกับอัศจรรย์ของแม่พระที่พระศาสนจักรรับรอง คนที่ไหว้รูปพระแม่มารีย์ เหตุผลที่ผู้ศรัทธามักจะติความศรัทธาของผู้อื่น ท่านนักบุญได้ให้เหตุผลไว้ว่า เพราะความศรัทธาของผู้อื่นไม่ตรงกับรสนิยมของเขา

กิจกรรมศีลเจิมผู้ป่วย กิจกรรมที่ 3
ใช้คำถามเพื่ออภิปราย
ภูมิหลัง
    การถามคำถามต้องมั่นใจว่าเด็กๆ เข้าใจถึงสิ่งที่ได้รับการอภิปรายและส่งเสริมให้มีการอภิปราย คำถามยังช่วยพวกเขาในการรับข้อมูลส่วนบุคคลและมองดูว่าการใช้ชีวิตในชีวิตของพวกเขาเป็นอย่างไร

กับเด็กๆ
    ข้างล่างนี้เป็นคำถามบางอย่างเพื่อแบ่งปันกับเด็กๆ ในเรื่องศีลเจิมผู้ป่วย
     ใครสามารถรับศีลเจิมผู้ป่วย
     เราสามารถรับศีลเจิมผู้ป่วยได้มากกว่าหนึ่งครั้งหรือไม่
     เธอเคยเข้าร่วมในพิธีบูชาขอบพระคุณที่โปรดศีลศักดิ์สิทธิ์ประการนี้หรือไม่
     ศีลเจิมผู้ป่วยโปรดได้เฉพาะในวัดเท่านั้นหรือไม่
     ทำไมจึงต้องโปรดศีลเจิมให้กับผู้ป่วยหรือผู้สูงอายุ
     ทำไมพระสงฆ์จึงทำเครื่องกางเขนด้วยน้ำมัน

ใจของพระเจ้าผู้ทรงเป็นพระบิดา
    ที่พระเยซูเจ้าทรงรู้สึกและมีท่าทีอย่างนั้น เพราะพระองค์ทรงรู้จักใจของพระพระเจ้าพระบิดา พระเยซูเองทรงได้รับความรักที่ไม่มีขีดจำกัดจากพระบิดา ทรงมีประสบการณ์ในเรื่องนี้ ทรงเป็นพยานพิสูจน์ให้เราเห็นตลอดชีวิตของพระองค์
    สำหรับพระเยซู พระเจ้าทรงเป็นเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์และโลก (มัทธิว 11:25) ทรงเป็นกษัตริย์และผู้พิพากษา (มัทธิว 18:23) ทรงเป็นผู้ที่รู้เห็นทุกสิ่งทุกอย่าง (มัทธิว 18:23)โดยเฉพาะทรงมีพระลักษณะพิเศษที่เป็นพื้นฐานคือ ทรงเป็นพระเจ้าผู้ประเสริฐ (มาระโก 10:18) พระเจ้าของพระเยซูทรงดีเลิศ ทรงเลี้ยงนกในอากาศ ทรงให้ทุ่งนามีดอกไม้เพื่อตกแต่งให้งดงาม (มัทธิว 6:26-30) เหนือสิ่งอื่นใด ทรงจดจำรายละเอียดของมนุษย์ทุกคนไว้ในใจของพระองค์ แม้ว่าผมของเขาจะร่วงไปเส้นหนึ่งของพระองค์ก็ทรงทราบ (ลูกา 12:7)

กิจกรรมศีลเจิมผู้ป่วย กิจกรรมที่ 2
ก้าวไปกับพิธีกรรม
ภูมิหลัง
    คาทอลิกเฉลิมฉลองศีลศักดิ์สิทธิ์แห่งศีลเจิมผู้ป่วยในหลายๆ สถานที่ พระสงฆ์สามารถไปที่โรงพยาบาล ศูนย์ดูแลต่างๆ บ้านพักคนชรา ก่อนการผ่าตัด ผู้ที่ตกอยู่ในความเจ็บป่วยระยะยาว สมาชิกในครอบครัวและเพื่อนๆ ของผู้ป่วยควรเข้าร่วมในพิธีกรรมศีลเจิมผู้ป่วย
    พระสงฆ์ภาวนาร่วมกับผู้ป่วยและผู้เข้าร่วมพิธี พระสงฆ์วอนขอพระเจ้าโปรดประทานพละกำลังแก่ผู้ป่วย ปกมือเหนือศีรษะของผู้ป่วย ใช้น้ำมันที่พระสังฆราชเสกแล้วเจิมไปรูปไม้กางเขนที่หน้าผากและมือ การเจิมนี้เพื่อการรักษาและความเข้มแข็ง
    ทุกคนที่อยู่ร่วมในพิธีศีลเจิมผู้ป่วยสวดภาวนาบทข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลายพร้อมกัน ในตอนท้ายของพิธีกรรมพระสงฆ์อวยพรผู้ป่วย ภาวนาต่อพระเจ้าให้ทรงประทานพระพรแก่ผู้ป่วย และประทานความหวังให้กับเขา และขอให้เขาหายป่วยหากเป็นไปได้

ศีลเจิมผู้ป่วย
ศัลศักดิ์สิทธิ์แห่งความเมตตาสงสาร
    โดยทางศีลศักดิ์สิทธิ์ ศีลเจิมผู้ป่วย พระศาสนจักรได้กระทำตามแบบอย่างของพระเยซูคริสตเจ้า ผู้ทรงเอาพระทัยใส่ต่อคนเจ็บป่วย พระวรสารเล่าเรื่องมากมายเกี่ยวกับความเมตตาสงสารของพระเยซูเจ้าที่ทรงมีต่อผู้เจ็บป่วย พระองค์ทรงออกไปหาประชาชนผู้เจ็บป่วยทั้งด้านร่างกายและจิตใจ พระองค์ทรงรักษาประชาชนและเอาใจใส่ดูแลพวกเขา
    ศีลเจิมผู้ป่วยบรรเทาผู้ป่วยและครอบครัวของเขา ศีลศักดิ์สิทธิ์ประการนี้มอบความหวังให้พวกเขาว่าพระเจ้าทรงประทับอยู่เฉพาะกับพวกเขาและมอบพละกำลังในการเดินทางให้พวกเขา โดยทางศีลศักดิ์สิทธิ์ประการนี้เราภาวนาพร้อมกับผู้ป่วย เพื่อเขาจะได้มีความกล้าหาญในยามจำเป็น
    เราทุกคนได้รับเรียกให้มีความเมตตาสงสารต่อผู้ป่วยในพระนามของพระเยซูเจ้า เราสามารถเอื้อมออกไปหาผู้ที่มีสุขภาพไม่ดี ผู้ได้รับบาดเจ็บ ผู้ที่อยู่ในโรงพยาบาล ผู้ที่ต้องรักษาพยาบาลในระยะยาว การผ่าตัด ผู้ป่วยทางจิต ความทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้า ผู้ที่อยู่กับคนพิการ คนชรา และบรรดาผู้ที่ถูกทำร้ายด้วยเหตุใดเหตุหนึ่ง ด้วยวิธีนี้เรากระทำตามแบบอย่างของพระเยซูเจ้า ผู้ทรงแสดงให้เราเห็นถึงความหมายของการมีชีวิตอยู่ในความรักต่อผู้อื่น

ท่าทีภายในจิตใจของพระเยซูเจ้า
พระเมตตาของพระเยซูไม่มีขีดจำกัด พระองค์ทรงแสดงพระเมตตาล้ำลึกต่อทุกคน โดยเฉพาะคนยากจน คนเป็นโรคร้าย คนที่ถูกสังคมกดขี่ ดูถูกดูหมิ่น ทอดทิ้งหรือขับไล่ เมื่อคนป่วยเป็นโรคเรื้อนได้ยินว่าพระองค์ทรงมีฤทธิ์อำนาจรักษาโรคได้อย่างน่าอัศจรรย์ พวกเขาพากันมาหาพระองค์ทูลขอให้ทรงรักษา พระเยซูทรงยื่นพระหัตถ์ถูกต้องคนนั้น ด้วยความเมตตาสงสาร(มาระโก ๑:๔๐-๔๒) พระองค์ไม่ทรงสนใจธรรมบัญญัติที่ห้ามคนอิสราเอลแตะต้องคนเป็นโรคเรื้อน แต่ทรงกลับทรงเมตตาสงสาร คนที่ถูกสังคมรังเกียจ และคงจะเป็นครั้งแรกในชีวิตของชายโรคเรื้อนที่ได้รับการสัมผัสแตะต้องจากมือสะอาดปราศจากโรคร้ายของมนุษย์ด้วยกัน เขาคงจะรู้สึกว่าเป็นครั้งแรกในชีวิตที่มีคนคนหนึ่งรักและปกป้องเขา ขณะที่เขามองดูสายพระเนตรของพระเยซู เขาคงจะรู้สึกถึงความรักของพระเจ้าที่ทรงมีต่อคนน่าสังเวชอย่างเขา พระเยซูทรงสำแดง พระเมตตาแก่คนบาปและคนอ่อนแอทุกคน พระองค์ทรงยอมให้หญิงคนหนึ่งซึ่งเคยเป็นหญิงคนชั่วร้องไห้น้ำตาไหลเปียกพระบาทเล้วเอาผมของตนเองเช็ดและจูบพระบาทของพระองค์ (ลูกา 7:38)

บัญญัติ 10 ประการ เพื่อการมีสันติภาพในครอบครัว
1. จงซื่อสัตย์ต่อพระวาจาพระเจ้า รักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง
2. จงรักและไว้ใจตนเองและครอบครัวของตน เพื่อสร้างสภาพแวดล้อมแห่งความรักและสันติภาพขึ้นรอบๆ ตนเอง
3. จงให้เวลาเล่นกับลูกๆ และแบ่งปันช่วงเวลาที่แสนวิเศษกับครอบครัว เพราะเด็กๆเรียนรู้ได้ดีที่สุดในสภาพแวดล้อมที่สนุกสนานและเป็นกันเอง

กิจกรรมศีลอภัยบาป กิจกรรมที่ 10
ภาวนาเพื่อการคืนดี
ภูมิหลัง
    เราควรภาวนาวอนขอความช่วยเหลือจากพระจิตทุกวัน เพื่อเราจะได้มีความซื่อสัตย์ในหนทางของพระเยซูคริสตเจ้า ซึ่งเป็นหนทางของการคืนดีและการให้อภัย เราได้รับเรียกให้เป็นบุคคลแห่งการภาวนาในทุกอย่างที่เรากระทำ เราควรขอการให้อภัยจากพระเจ้าเมื่อเราไม่ได้กระทำตามน้ำพระทัยของพระเจ้า

กับเด็กๆ
    ภาวนาบทภาวนาต่อไปนี้พร้อมกับเด็กๆ ควรให้เด็กๆ ได้ฝึกอ่านก่อน
เด็ก 1    ข้าแต่พระเจ้า โปรดช่วยข้าพเจ้าให้มีความเสียใจอย่างแท้จริงในสิ่งที่ผิดต่างๆ ที่ได้กระทำและสิ่งที่ได้ละเลยที่จะกระทำในการช่วยเหลือผู้อื่น
ทุกคน        ข้าแต่พระเจ้า โปรดทรงอภัยให้ข้าพเจ้าทั้งหลายด้วยเถิด
เด็ก 2        ข้าพเจ้าเสียใจเมื่อข้าพเจ้ามีความเห็นแก่ตัว หันหนีจากพระองค์และจากผู้อื่น
ทุกคน        ข้าแต่พระเจ้า โปรดทรงอภัยให้ข้าพเจ้าทั้งหลายด้วยเถิด

กิจกรรมศีลอภัยบาป กิจกรรมที่ 9
ทำโปสเตอร์ผู้สร้างสันติ
ภูมิหลัง
    เราทุกคนได้รับเรียกให้มีชีวิตอยู่ในความสงบกับเพื่อนบ้าน ประเทศ และโลกของเรา เราต้องนำความหวังไปให้ผู้อื่นด้วยการทำงานเพื่อสร้างสันติและความยุติธรรม พระเยซูเจ้าตรัสว่า “ผู้สร้างสันติย่อมเป็นสุข” (มธ.5:9)

กับเด็กๆ
    พูดคุยกับเด็กๆ เกี่ยวกับวิธีการใช้ชีวิตอย่างสันติ ตัวอย่างเช่น
     แสดงความเคารพต่อคนทุกวัฒนธรรมและทุกชาติ
     ปกป้องสิทธิของผู้อื่น
     ให้อภัยผู้ที่ทำร้ายร่างกายเรา
     เขียนถึงนักการเมืองกับความต้องการสันติภาพ
     อย่าใช้ความรุนแรงตอบกลับความรุนแรง
     แบ่งปันสิ่งที่เรามีกับผู้อื่น เพื่อพวกเขาจะได้มีสิ่งที่พวกเขาต้องการ
     พยายามนำความสงบสุขไปให้ผู้ที่ไม่ได้รับ

คำสอนของพระเยซู
    แล้วจู่ๆ ในสังคมอย่างนี้ก็มีเสียงหนึ่งที่ไม่เคยมีใครได้ยินดังก้องไปทั่วว่า  “เวลากำหนดมาถึงแล้วและแผ่นดินของพระเจ้าก็มาใกล้แล้ว จงกลับใจเสียใหม่”   (มาระโก  ๑:๑๕)  เสียงตรัสของพระเยซูที่ว่า “พระเจ้าทรงส่งเรามา  เราอยู่กับพวกท่าน  พระเจ้าก็อยู่กับพวกท่าน”  แสดงให้เห็นว่าพระองค์เป็นใคร  มีพระลักษณะอย่างไร
    สำหรับพระเยซู  พระเจ้าคือทั้งสิ้นในชีวิตของพระองค์  เพราะฉะนั้นสำหรับพระเยซูมนุษย์คือทั้งสิ้นในชีวิตของพระองค์เช่นเดียวกัน  ทุกชีวิตสำหรับพระองค์มีคุณค่ามหาศาล  ความรักที่มีต่อมนุษย์ของพระองค์ไม่มีขอบเขตจำกัด  ไม่ว่าจะต่ำต้อย   ยากจน  ไม่มีความรู้  หรือเป็นคนบาปแค่ไหน  ทุกคนมีคุณค่าเหมือนกันหมด  พระวจนะของพระเยซูที่ว่า  “วันสะบาโตนั้นทรงตั้งไว้เพื่อมนุษย์”  (มาระโก  ๒:๒๗)  ทำให้เราเห็นได้ว่าสำหรับพระองค์มนุษย์สำคัญกว่าระเบียบ  พิธีการ  ขนบธรรมเนียม  ประเพณี  หรือข้อห้ามใดๆ ทั้งสิ้น

กิจกรรมศีลอภัยบาป กิจกรรมที่ 8
เป็นบุคคลแห่งสันติ
ภูมิหลัง
    บทภาวนาอันงดงามของท่านนักบุญฟรังซิส แห่งอัสซีซี สอนเราว่าการมีชีวิตในฐานะศิษย์ของพระเยซูคริสตเจ้า หมายความว่าอย่างไร เป็นการเปิดความคิดและจิตใจของเราว่าเราควรดำเนินชีวิตในความรักและสันติในทุกๆ วัน และทำงานเพื่อสันติภาพในโลกของเรา เรียกเราให้สวดบทภาวนาของท่านนักบุญฟรังซิส แห่งอัสซีซี

กับเด็กๆ
    ถ่ายสำเนาบทภาวนานี้แจกให้กับเด็กแต่ละคน ภาวนาพร้อมกันและพูดคุยกับพวกเขาว่าบทภาวนานี้มีความหมายอย่างไรสำหรับพวกเขา
บทภาวนาของนักบุญฟรังซิส แห่งอัสซีซี
    ข้าแต่พระบิดา ขอพระองค์ทรงกระทำให้ข้าพเจ้าเป็นเครื่องมือของพระองค์ เพื่อสร้างสันติ
    ที่ใดมีความเกลียดชัง    ให้ข้าพเจ้าเป็นผู้นำความรัก
    ที่ใดมีความเจ็บแค้น    ให้ข้าพเจ้าเป็นผู้นำการให้อภัย
    ที่ใดมีความแตกแยก    ให้ข้าพเจ้าเป็นผู้นำความสามัคคี
    ที่ใดมีความเท็จ    ให้ข้าพเจ้าเป็นผู้นำความจริง

สังคมอิสราเอลสมัยพระเยซู
    พระเยซูทรงบังเกิดท่ามกลางชนชาติอิสราเอล  ทรงเสด็จมาเพื่อให้พระประสงค์ของพระเจ้าของอิสราเอลสำเร็จสมบูรณ์ยิ่งกว่าใครอื่นทั้งสิ้น  (ยอห์น   ๔:๓๔)  ใครก็ตามที่ปรารถนาจะเข้าใจเรื่องของพระองค์จำเป็นต้องเรียนรู้สาเหตุที่พระเยซูทรงต้องต่อสู้กับบรรดาผู้มีอำนาจทางการเมืองและทางสังคมของคนอิสราเอล  และต้องเรียนรู้ว่าทำไมจึงทรงต้องถูกประหารทั้งๆ  ที่เสด็จมาประกาศข่าวประเสริฐได้สามปีเท่านั้น
    เราเรียนรู้สภาพความเป็นไปทางสังคมของอิสราเอลสมัยพระเยซูได้จากเอกสารทางประวัติศาสตร์ที่มีอยู่จนทุกวันนี้  ในสมัยนั้นผู้มีอำนาจปกครองสูงสุดของอิสราเอลตอนใต้คือปีลาตเจ้าเมืองชาวโรมัน ส่วนทางตอนเหนือคือเฮโรด อันทิพัส  ซึ่งอยู่แคว้นกากิลี  ปีลาตเป็นเจ้าเมืองชาวโรมันที่ไม่ศรัทธาในศาสนาใดๆประวัติศาสตร์บอกเราว่าปีลาตมีชีวิตอยู่เพื่อสะสมทรัพย์สมบัติและแสวงหาแต่อำนาจ  เฮโรดก็เช่นเดียวกันเป็นกษัตริย์ผู้แสวงหาแต่ความสุขสำราญและกดขี่บีบคั้นประชาชนผู้อยู่ใต้อำนาจจักรวรรดิโรมันอย่างเหี้ยมโดยเฉพาะผู้ที่เป็นศัตรูทางการเมืองของตน