การสร้างโบสถ์ใหม่ และบูรณะปรับปรุงโบสถ์ที่มีอยู่แล้ว
    ตั้งแต่สมัยเริ่มแรกของคริสต์ศาสนาแล้ว ลักษณะสำคัญประการหนึ่งของความเชื่อแบบคริสตชน ก็คือการประกอบคารวกิจจึงสะท้อนทั้งสภาพการณ์ปัจจุบันของบรรดาคริสตชนในช่วงเวลานั้นของประวัติศาสตร์ในดินแดนแถบนั้นและความหมายที่เขาให้แก่สถานที่นั้นด้วย เป็นความจริงว่าความเชื่อและการภาวนามีอิทธิพลต่อกันอยู่ตลอดเวลา ประชาชนอธิษฐานภาวนาตามความเชื่อที่เขามี และคำอธิษฐานภาวนาก็ชำระและทำให้ความเชื่อของเขาชัดเจนยิ่งขึ้น ให้เรายกตัวอย่างสักตัวอย่างหนึ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับเรื่องการสร้างโบสถ์ของคริสต์ศาสนา

พระบัญญัติประการห้าห้ามการทำร้ายชีวิตมนุษย์ประเภทใด
การฆ่าคนและการกระทำที่เป็นการสมรู้ร่วมคิดในการฆ่าคนเป็นสิ่งต้องห้าม การฆ่าพลเรื่อนที่ปราศจากอาวุธในสงคราม เป็นสิ่งที่ต้องห้าม การทำแท้งของความเป็นมนุษย์ตั้งแต่ในขณะที่อยู่ในภาวะตั้งครรภ์ เป็นสิ่งต้องห้าม การฆ่าตัวตาย การทำให้ตนเองพิการ และพฤติกรรมที่ทำลายตัวเอง เป็นสิ่งต้องห้าม การุณยฆาตกรรมคือการฆ่าคนพิการ คนเจ็บป่วย และผู้ใกล้ตาย เป็นสิ่งต้องห้ามด้วยเช่นกัน (2268-2283,2322-2325)

หน้าที่ของพลเมืองที่มีต่อบ้านเมืองคืออะไร
พลเมืองทุกคนมีหน้าที่ให้ความร่วมมืออย่างซื่อสัตย์ต่อเจ้าหน้าที่ของบ้านเมือง และให้การสนับสนุนเพื่อความดีส่วนรวมใน ความจริง ความยุติธรรม อิสรภาพ และความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน (2238 -2246)

ทำไมพระเจ้าจึงทรงปรารถนาให้เรา “สักการบูชา” พระนามของพระองค์ (คือรักษาไว้ให้ศักดิ์สิทธิ์)
การบอกชื่อของท่านกับบางคนเป็นเครื่องหมายของความไว้วางใจ ตั้งแต่พระเจ้าทรงบอกเราถึงพระนามของพระองค์ พระองค์ทรงกระทำให้พระองค์เองเป็นที่รู้จัก และทรงประทานทางเข้าถึงพระองค์โดยทางพระนามนี้ พระเจ้าเป็นความจริงอย่างสมบูรณ์ บางคนเรียกพระองค์ว่าเป็นองค์ความจริง แต่ใช้เพื่อให้การยืนยันถึงบาปหนักของการโกหก (2142-2155, 2160-2164 )

สามารถบังคับมนุษย์ให้มีความเชื่อในพระเจ้าได้หรือ
ไม่  ไม่มีผู้ใดสามารถบังคับผู้อื่นให้มีความเชื่อ แม้แต่บุตรของตนเอง เช่นเดียวกับที่ไม่มีผู้ใดอาจบังคับผู้อื่นไม่ให้เป็นผู้มีความเชื่อ  บุคคลหนึ่งสามารถตัดสินใจที่จะมีความเชื่อได้ เฉพาะในอิสรภาพอย่างสมบูรณ์เท่านั้น อย่างไรก็ตาม คริสตชนถูกเรียกให้ช่วยเหลือผู้อื่นให้เขาพบหนทางสู่ความเชื่อทั้งด้วยวาจาและการเป็นแบบอย่าง (2104-2109, 2137)

พระบัญญัติที่ว่า  “เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า  พระเจ้าของเจ้า”  (อพย 20:2)  หมายความว่าอะไร
    เพราะพระผู้ทรงสรรพานุภาพทรงเผยแสดงพระองค์เองแก่เราในฐานะพระเจ้าและองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา  เราต้องไม่วางสิ่งใดไว้เหนือพระองค์ หรือคำนึงถึงสิ่งอื่นว่าสำคัญกว่าพระองค์ หรือให้สิ่งอื่นหรือบุคคลอื่นมีความสำคัญมากกว่าพระองค์ การรู้จักพระเจ้า การรับใช้  และการถวายคารวกิจแด่พระองค์มีความสำคัญอย่างยิ่งในชีวิตของเรา  (2083-2094, 2133-2134)

พระอาจารย์ ข้าพเจ้าต้องทำความดีอะไรเพื่อจะมีชีวิตนิรันดร (มธ 19:16)
พระเยซูเจ้าตรัสว่า  “ถ้าท่านอยากเข้าสู่ชีวิตนิรันดร ก็จงปฏิบัติตามบทบัญญัติเถิด” (มธ 19:17)  และทรงเสริมว่า “แล้วจงติดตามเรามาเถิด”  (มธ 19:21) (2052-2054, 2075-2076)

ทำไมพระศาสนจักรจึงประกาศเกี่ยวกับคำถามด้านจริยธรรมและเรื่องจรรยาบรรณส่วนบุคคล
ความเชื่อเป็นวิถีทาง บุคคลหนึ่งเรียนรู้ว่าจะอยู่บนวิถีทางนี้อย่างไร กล่าวคือ การปฏิบัติอย่างไรจึงถูกต้อง และนำไปสู่ชีวิตที่ดีได้อย่างไร ด้วยการปฏิบัติตามคำแนะนำของพระวรสารเท่านั้น อำนาจการสั่งสอนของพระศาสนจักรต้องเตือนประชาชนในเรื่องข้อเรียกร้องของกฎศีลธรรมตามธรรมชาติ (2032-2040,2049-2051)

พระศาสนจักรช่วยเราให้มุ่งสู่ความดี  มีชีวิตที่รับผิดชอบอย่างไร
ในพระศาสนจักรเราได้รับศีลล้างบาป  ในพระศาสนจักรเราได้รับความเชื่อซึ่งพระศาสนจักรเก็บรักษาไว้ให้เหมือนเดิมตลอดเวลาหลายศตวรรษ  ในพระศาสนจักรเราได้ฟังพระวาจาทรงชีวิตของพระเจ้า