นักบุญเทเรซา แห่งอาวีลา
พรหมจารีและนักปราชญ์
ค.ศ. 1515-1582

เทเรซา เด เซเปดา อี เด อาฮูมาดา เกิดในตระกูลผู้ดีที่ร่ำรวยของสเปน ตั้งแต่เด็กแล้วได้มีแววส่อให้เห็นความโน้มเอียงไปสู่ชีวิตการเพ่งฌาน เธอเป็นคนที่ชอบอ่านบทเขียนของบรรดาปิตาจารย์ และเพราะได้อ่านบทเขียนของ "นักบุญเยโรม" เธอจึงได้มีกระแสเรียกให้เข้าเป็นนักบวชและได้เข้าอารามคาร์เมลที่บ้านเกิดเมืองนอนของเธอ คือที่เมืองอาวีลา ซึ่งขณะนั้นระเบียบวินัยของคณะรู้สึกไม่เข้มงวดเท่าที่ควร และเธอเองทีแรกก็ปฏิบัติเหมือนนักบวชคนอื่นๆ ก่อนที่เธอจะได้เริ่มลงมือปฏิรูปครั้งใหญ่โดยมีนักบุญยอห์น แห่งไม้กางเขน เป็นผู้ช่วยเหลือสนับสนุน

      นักบุญเทเรซา ได้ลงมือถือปฏิบัติพระวินัยเคร่งครัดที่สุดแม้ว่าเธอจะมีภาระหน้าที่ที่จะปฏิรูปและสร้างอารามแห่งใหม่ และแม้จะมีความยากลำบากต่างๆ นานัปการที่เธอจะต้องเผชิญก็ตาม ถึงกระนั้นเธอก็ได้บรรลุถึงชีวิตการเพ่งฌานขั้นสูงสุด เรื่องนี้เราสามารถพิสูจน์ได้จากงานเขียนของเธอเอง เช่น “บนหนทางแห่งความครบครันบริบูรณ์” “ปราสาทแห่งชีวิตภายใน” “อัตชีวประวัติ” ฯลฯ เธอได้กล่าวว่าชีวิตบำเพ็ญตบะของคริสตชนคือการตอบสนองต่อพระจิตเจ้า พระองค์ทรงทำงานในตัวเราแต่ละคน ตั้งแต่เราได้รับศีลล้างบาป เพื่อที่จะช่วยบันดาลเราให้เข้าได้กับรูปแบบแห่งพระบุตรพระเจ้า

      และถ้าหากเราพิจารณาดูนักบุญ เทเรซา จากทางด้านของมนุษย์เธอก็เป็นสตรีที่เข้าใจคนอื่นได้ดี ร่าเริงแจ่มใส มีความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น น่ารัก แต่ในขณะเดียวกันเธอเป็นหญิงที่แข็งแกร่ง ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ และมีพรสวรรค์ในการจัดการเรื่องต่างๆ เธอได้สิ้นใจในคืนวันที่ 4 ตุลาคม ค.ศ. 1582 ซึ่งเป็นปีเดียวกันนั้นเองที่พระสันตะปาปาเกรกอรี่ ที่ 13 ได้ทรงทำการแก้ไขปฏิทินใหม่โดยให้วันรุ่งขึ้นเป็นวันที่ 15 ตุลาคม ดังนั้นการฉลอง หรือการระลึกถึงเธอ จึงต้องทำกันในวันที่ 15 ตุลาคม ตามปฏิทินใหม่ คำสอนทางด้านชีวิตภายในอันลึกซึ้งของเธอส่วนใหญ่แล้วเราสามารถเทียบได้กับของนักบุญออกัสติน และของนักบุญเกรกอรี่ องค์ใหญ่ พระสันตะปาปา ดังนั้น เธอจึงสมควรที่จะได้รับการประกาศยกย่องว่าเป็น “นักปราชญ์หญิงแห่งพระศาสนจักร” จากพระสันตะปาปา เปาโลที่ 6 ในปี 1970